Լամբրոպա
Լամբրոպա (վրաց.՝ ლამპრობა), հնագոյն սուանական ազգային տօն՝ ի նշան թշնամիներու դէմ տարուած յաղթանակին եւ նուիրուած է Ս. Գէորգին[1]: կը տօնուի Զատիկէն 10 շաբաթ առաջ, իբրեւ կանոն կը նշուի Փետրուարին: Տօնակատարութիւններուն հիմնական մաս կը կազմեն վառող խարոյկները, ջահերով երթը եւ տօնական ուտեստները։
Տօնակատարութիւնը Խմբագրել
Լամբրոպայի օրը սուաններու տուներուն մէջ ընտանիքի տղամարդոց թիւով ջահեր կը վառեն։ Իսկ եթէ տան մէջ յղի կին կայ, ապա ջահ կը վառեն նաեւ ի պատիւ այդ երեխային, որ կրնայ մանչ ըլլալ։ Ջահը կը պատրաստեն ծառի մը ամբողջական բունէն, որուն վերի մասը բաժնուած կ'ըլլայ քանի մը մասերէ[2]։
Անոր ընթացքին մասնակցող տղամարդիկ վառող ջահերով եւ սուաներէն լեզուով երգելով կը շարժին դէպի եկեղեցի։ Եկեղեցւոյ դրան ջահերէն մեծ խարոյկ կը պատրաստեն, հոն ալ սեղաններ կը պատրաստեն։ Ամբողջ գիշերը՝ մինչեւ արեւուն առաջին ճառագայթներուն դուրս գալը, սուանները կ'աղօթեն եւ կենաց կ'ըսեն։
Ծանօթագրութիւններ Խմբագրել
- ↑ Աւանդութիւնը
- ↑ «Լամբրոպա»։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2019-02-10-ին։ արտագրուած է՝ 2020-08-20