'''Աբելեան ՀովհաննէսՅովհաննէս''', այժմեան յայտնի դերասան ծնած է Չամախի ք.մէջ [[1865]] թուականին: Սկզբնական կրթութիւն ստացաւստացած է՝ ծուխի դպրոցին մէջ, ուր [[1875]] թուականին ուսման շրջանն աւարտելով մէկ տարի յետոյ մտաւմտած է [[Բագուի Ռէալական ուսումնարան|ՊաքույիՊաքուի Ռէալական ուսումնարան]]ի Ա. բաժանմունքը: Մինչեւ [[1884]] թուականը մնալով Ռէալական ուսումնարանին մէջմէջ՝ դեռ ուսումը չաւարտած, ձգեցձգելով ուսունարաննուսունարանը ուսկսած սկսաւէ ծառայել ՊաքույիՊաքուի մասնաւոր գրասենեակներումգրասենեակներու մէջ, սակայն այդտեղ ալ, տեսնելով, որ իր միտքը գործի վրայ չէ եւ զբաղուած է աւելի թատերական հարցերով, այդ ալ ձցեցձցելով եւկը նուիրուեցաւնուիրուի հայ բեմին: Դեռ աշակերտական սեղանէն սկսաւսկսած է մասնակցելմասնակցիլ ինչպէս էլ ռուս ներկայացումներին իբրեւ սիրող եւ առաջին անգամ Բագուի Մարդասիրական ընկերութեան դահլիճին մէջ բեմ դուրս եկաւ ու բաւական յաջող խաղալով իր դերը՝ ներկայացման ներկայ գտնուող [[Երուսաղէմ]]ի միաբան Մամբրէ վարդապետէն մեծ խրախուսանքի արժանացած նուէր ստացաւ «Սանդուխտ» ողբերգութեան հայ-ֆրանսերէն օրինակը: Այս յաջողութենէն ոգեւորուած, քիչ յետոյ ան բեմ դուրս եկաւ իբրեւ դերասան եւ արագ յառաջդիմութիւն ցոյց տուաւ: Այդկէց մի քանի տարի առաջ պտըտեցաւ [[Եվրոպա|Եւրոպա]] այցելելով գլխաւոր քաղաքները, ուր ան հետեւեցաւ [[Եվրոպա|Եւրոպա]]յի նշանաւոր դերասաններու բեմադրութիւներուն: Աբելեանը խաղցաւ ինչպէս Կովկասեան, նոյնպէս ալ [[Ռուսաստան|Ռուսիոյ]]ի համարեայ բոլոր հայաքաղաքներուն մէջ: Ձմեռուայ թատերաշրջաններուն առհասարակ դերեր կ՝առներ Թիֆլիսի եւ Բաքույի մէջ: [[1902]] թուականին հրաւիրուեցաւ Տփխիսի (Թիֆլիսի) հայ դրամատիքական ընկերութեան կողմէ, որուն կ՝անդամակցեր ցարդ: Աբելեանը մեր այժմեան յայտնի դերասաններէն մէկն է: Անոր դերերն են - Օթելլօ, Լիր, Էտկար, Պետրուչիո, Տոքթոր Ծտոքման, Օսուալտ Էրնանի, եւ այլ նման դերեր: Հայ բեմի համար թարգմանած է բազմաթիւ թատրերգներ, որոնք կը բեմադրուին մինչեւ օրերս: Գրութիւններ երածգրած է նաեւ հայ թերթերու մէջ:
