«Ատլանտիտ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Պատմաբաններու եւ հատկապէս բանասերներու ամենատարածուած կարծիքը՝ Ադլանդիտի պատմութիւնը թիփիկ փիլիսոփայական առասփել է, որուն նմուշներ կը հանդիսանան Բլաթոնի այլաբանութիւնները։ Իսկապէս, Բլաթոնը ի տարբերութիւն [[Արիսթոթ]]ելի եւ առաւել ես պատմաբաների, երբեք նպատակ չէ ունեցած ընթերցողին հայտնել որեւէ իրական փաստ, այլ միայն մտքեր, որոնք պատկերուած են փիլիսոփայական առասպելներով։ Այն չափով, որով մենք կը ստուգենք պատմութիւնը, այն կը հերքւուի մատչելի հնէաբանական նիւթերով։ Իսկապէս, որեւէ զարգացած քաղաքակրթութեան ոչ մէկ հետք չկա [[Յունաստան]]ի կամ [[Եւրոպա]]յի եւ [[Աֆրիգա]]յի արեւմուտքին, ոչ սառոյցի եւ հետսառոյցի, ոչ ալ անոր հաջորդող դարաշրջաններուն։ Անոր հետ մէկտեղ, տեսանելի է, որ Ադլանդիտի պատմականութեան կողմանկիցները ուշադրութիւն չեն դարձնէր այլաբանութիւններում ստուգելի մասը(ներառյալ Աթենան քաղաքակրթութեան կարեւորագոյն դերը), այլ իրենց հետազոտութիւնները կենտրոնացնում են բացառապէս «չստուգուող» Ադլանդիտի վրայ։ Հետագային փաստերու աղբիւր կը հանդիսանան եգիպտական քրմերը, միչդեռմինչդեռ բազմաթիւ հին եգիպտական պատմութիւնները, առաւել եւս [[պապիռոս]]ի վրայ, չի գրուած ոչինչ, որ կը հիշեցնէ Բլաթոնի պատմուածքը։