Հալէպի օգնութեան հասաւ [[Մոսուլ (արեւմտահայերէն)|Մոսուլի]] աթաբեկ Պուրսուքին: Անոր ճնշման տակ խաչակիրները ստիպուած դադրեցուցին պաշարումը եւ նահանջեցին: Ապա Բուրզուկին պաշարեց Եդեսիոյ կոմսութեան Զերդան բնակավայրը: ՊալդուինըՊալտուինը, հայոց իշխան [[Լեւոն Ա.]]-ը<ref>Княжество Рубенидов Киликии в международных отношениях на Ближнем Востоке в 20-30е годы XII в. //Византийский временник //Институт истории // հատոր 55; էջ 167; — 1994 թ. [http://www.hist.msu.ru/Byzantine/BB%2055_1%20%281994%29/BB%2055_1%20%281994%29%20171.pdf] {{ref-ru}}</ref>, Ժոսլէնը, Տրիբոլիի[[Թրիփոլի]]<nowiki/>ի կոմս ՊոնսըՓոնսը ճակատամարտ տուին ԲուրզուկիինՊուրզուքիին [[Ազազ (արեւմտահայերէն)|Ազազ]] քաղաքի մօտակայքինմօտակայքը: Խաչակիրներու զօրքը կազմուած էր 1100 ասպետներէ եւ 2000 հետեւակայիններէն, իսկ իսլամներու ուժերը բազմակի անգամ կը գերազանցէին անոնց:
ՊալդունիըՊալտունին ձեւացուց թէ կը նահանջէ եւ սելճուքներուն դուրս բերաւ քաղաքի շրջակայքինշրջակայքը գտնուող բաց դաշտ մը, ուր ճակատամարտեցաւ անոնց հետ: Երկարատեւ ու արիւնոտ ճակատամարտի ընթացքին սելճուքները ջախջախուեցան: Վերջիններէն մնացած հարուստ աւարի շնորհիւ ՊալդուինըՊալտուինը ետ գնեց իսլամներէն բազմաթիւ գերիներուգերիներ, որոնցմէ են Եդեսիոյ ապագայ կոմս Ժոսլէն Բ․-ինը:
== Հետեւանքներ==
Ազազի մէջ տարած յաղթանակի շնորհիւ խաչակիրները տարածաշրջանին մէջ մասնակիօրէն վերականգնեցին Արիւնոտ դաշտի ճակամարտի ընթացքին կրած պարտութեան հետեւանքով կորսուած ազդեցութիւնը: [[1128]]-ին Հալէպի եւ Մոսուլի ուժերը միաւորուեցան հզօր հրամանատար ԶենգիիԶենկիի գլխաւորութեամբ, եւ խաչակիրները սկսան կորսնցնել իրենց դիրքերը հիւսիսային Սուրիոյ մէջ:
