«Թատրերգութիւն» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
Չ →‎top: clean up, removed: {{ԱՀ}} using AWB
Չ →‎Ողբերգութիւն: clean up, replaced: Գերմանիա (արեւմտահայերէն) → Գերմանիա using AWB
Տող 40.
Հակառակ իրենց այս մասնայատկութիւններուն, հնադարու հելլէն մեծ ողբերգակներու գործերը յաջողեցան ընել մարդկային–բարոյական ընդհանրական հարցադրումներ, որոնք իբր ժառանգութիւն փոխանցուեցան ու մնացին անփոփոխ՝ յետագայ դարերուն եւ հազարամեակներուն՝ տեսակի հոլովոյթին ու ձեւաւորումներուն մէջ։
 
Ողբերգութիւնը երկրորդ ծնունդ մը ունեցաւ նոր ժամանակներուն, եւրոպական [[Վերածնունդ]]ի մթնոլորտին մէջ։ [[16-րդ դար|16-րդ]] դարուն՝ [[Անգլիա]]ն ([[Ուիլիըմ Շէքսփիր|Շէյքսփիր]]), իսկ աւելի ետք՝ [[Ֆրանսան]] (Փ. Քորնէյ, ժ. Ռասին), [[Գերմանիա (արեւմտահայերէն)|Գերմանիա]]ն ([[Ֆրիտրիխ Շիլլերի Ֆրիդրիխ|Շիլլեր]], [[Կէօթէ]]), [[Ռուսիա]] ([[Պուշկին]]) եւ ուրիշներ, նոր ձեւեր տուին անոր։
 
Հայ նոր գրականութիւնը, որուն առաջին քայլերուն՝ ողբերգութիւնը իբր տեսակ մօտեցած էր սպառման փուլին, չէ արտադրած ուշագրաւ ողբերգական գործեր։