«Ազգային Կեդրոնական Վարժարան (Պոլիս)» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

[[1860]]-ական թուականներուն արեւմտահայութեան համար նշանակելի երեւոյթ մըն էր [[Ազգային սահմանադրութիւն Հայոց|Ազգային Սահմանադրութեան]] որեգրումը։ Թէեւ այդ թուականին Պոլսոյ մէջ կային աւելի քան 40 նախակրթականներ, սակայն երկրոդականերկրորդական եւ բարձրագոյն դասարաններու պակասը մեծապէս զգալի էր։ Այս զարթօնքին Ուսումնական խորհուրդը միշտ օրակարգի վրայ կ'ունենար Կ.Պոլսոյ եւ գաւառներու ազգային նախակրդականներննախակրթարաններն աւարտող պատանիներու եկրորդականերկրորդական ուսում տալու եւ մասնաւորաբար գաւառային նորաբաց դպրոցներուն համար ուսուցիչ պատրաստելու հարցերը։

Անհրաժեշտ էր հիմնել եկրորդականերկրորդական ուսման ազգային վարժարան մը, զորոր կարողանար ընդունիլ նաեւ ձրիավարժ աշակերտներ, Պոլիսէն եւ գաւառէն։

Պոլսոյ ամենահին եւ կարեւոր թաղամասերէն մին էր «Ղալաթիա»ն, ուր գոյութիւն ունէր Ս. Լուսաւորիչ եկեղեցին։ Անոր կողքին կը գտնուէր Ամենափրկիչեան նախակրդարանը, որ զոհ գնաց [[1874]] թուականի Ղալաթիոյ մեծ կրակին։ նոյն տարուան մէջ Պատրիարք ընտրուած էր Ներսէս Արք. վարժապետեան, որ կորորվիկորովի լուսամիտ ու վարչագետ եկեղեցական մըն էր։