«Սայաթ Նովա» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
Չ →‎Կենսագրութիւն: clean up, replaced: [Իրան (արեւմտահայերէն) → [Իրան, [Թիֆլիս (արեւմտահայերէն) → [Թիֆլիս using AWB
Չ →‎Կենսագրութիւն: clean up, replaced: Հնդկաստան (արեւմտահայերէն) → Հնդկաստան using AWB
Տող 39.
Երգն ու երաժշտութիւնը զինք հմայեր են դեռ մանուկ հասակէն։ Մինչեւ երեսուն տարեկանը Սայեաթ-Նովա կատարելագործուեր է աշուղական արուեստի մեջ, սորվեր է եղանակներ եւ պարզ ու խառն չափեր, յօրիներ է խաղեր՝ յարմարցնելով յատուկ մեղեդիներ եւ ատոնք կատարեր է ժողովրդական հաւաքոյթներու ատեն։
 
Հաւանաբար, երկար տարիներ շրջեր է [[Մերձաւոր Արեւելք]]ի մէջ, եղեր է [[Իրան|Պարսկաստան]], [[Հնդկաստան (արեւմտահայերէն)|Հնդկաստան]] եւ [[Օսմանեան Կայսրութիւն (արեւմտահայերէն)|Օսմանեան Կայսրութեանը]] ենթակայ երկիրներ, ուխտի գացեր է հայ աշուղներու հովանաւոր [[Մշոյ Սուրբ Կարապետի վանք]]ը՝ [[Տարօն]], մինչեւ որ համընդհանուր ճանաչում ձեռք բերեր է եւ մկրտուեր է Սայեաթ-Նովա՝ ''երգի որսորդ''։
 
[[1759 թուական]]ի կէսերուն աւարտուեր է Սայեաթ-Նովայի՝ իբրեւ բանաստեղծի ու երգահան-երաժիշտի կեանքը։ [[1759 թուական]]ին [[Հերակլ II (արեւմտահայերէն)|Հերակլ II]]-ի հարկադրանքով ան քահանայ ձեռնադրուեր է Տէր Ստեփանոս անունով եւ շատ չանցած ղրկուեր է [[Կասպից ծով (արեւմտահայերէն)|Կասպից ծովի]] հարաւային ափին գտնուող Էնզելի նաւահանգիստը։ Հոս երգիչն «ապաշխարեր» եւ արտագրեր է [[Գրիգոր Նարեկացի (արեւմտահայերէն)|Գրիգոր Նարեկացիի]] «<nowiki/>[[Մատեան ողբերգութեան]]<nowiki/>» ստեղծագործութիւնը։ Ստոյգ յայտնի չէ, թէ երբ վերադարձեր է հայրենիք։ [[1766 թուական]]ին ապրեր է Զաքաթալայէն Շամախի տանող առեւտրական ճանապարհի վրայ ինկած Կախի փոքրիկ աւանի մէջ, ուր արտագրեր է մէկ ուրիշ ձեռագիր՝ [[Մասունք Աստվածաշնչի (4270)|Աստուածաշունչի]] հատուածներէ բաղկացած ժողովածոյ մը։ [[1768 թուական]]ին մահացեր է կինը՝ Մարմարը, թողելով չորս անչափահաս զաւակ։ Յաջորդ տարուընէ Սայեաթ-Նովա-Տէր Ստեփանոս փոխադրուեր է վանք, ծառայեր է Թիֆլիսի մէջ հաստատուած [[Հաղպատ (արեւմտահայերէն)|Հաղպատի]] միաբանութեան առաջնորդարանի մէջ, իսկ [[1778 թուական]]էն, երբ վերաշինուեր է [[Հաղպատի վանական համալիր (արեւմտահայերէն)|Հաղպատի վանքը]], կարգուեր է Սուրբ Նշան վանքի լուսարար։ Հետագային միաբանութեան հետ նորէն վերադարձեր է Թիֆլիս։ 1795 թուականի Սեպտեմբերին, [[Աղա-Մահմետ Խան Ղազար]]ի արշաւանքի օրերուն, զոհուեր է եւ թաղուած է [[Սուրբ Գևորգ եկեղեցի (Թիֆլիս)|Սուրբ Գեւորգ եկեղեցւոյ]] բակը։