[[Պատկեր:Avan 1.JPG|մինի|աջից|[[Սուրբ Կաթողիկ1 Ծիրանաւոր Եկեղեցի|Աւանի տաճար]]ի աւերակները, 5-րդ դար]]
Ք.Ա. 330 թուականին կը վերականգնուի հայոց անկախ պետականութիւնը։ Դեռ 6-րդ դարուն հիմնուած [[Երուանդունիներ]]ու թագաւորական տոհմը (Ք.Ա. 580 - 201) վերստին կը նստի հայոց գահին։ Անոնց փոխարինելու կու գան [[Արտաշէսեաններ]]ու հարստութիւնը (Ք.Ա. 190 - 1)։ Հայ թագաւորները կը հրաժարին պարսկական նախկին վարչական կեդրոններէն՝ [[Վան]] եւ [[Էրեբունի (արեւմտահայերէն)|Էրեբունի]]։ Հայոց պետութեան կեդրոնը կը տեղափոխուի [[Արարատեան Դաշտ|Արարատեան դաշտ]]։ Էրեբունիէն ոչ հեռու կը կառուցուին մայրաքաղաքներ՝ [[Արմաւիր]]ը, [[Երուանդաշատ]]ը, [[Արտաշատ (արեւմտահայերէն)|Արտաշատ]]ը, իսկ Արշակունիներու հարստութեան (66 - 428) ժամանակ՝ [[Վաղարշապատ (արեւմտահայերէն)|Վաղարշապատ]]ն ու [[Դուին (արեւմտահայերէն)|Դուին]]ը։ Էրեբունին վերջնականապէս կը զրկուի վարչաքաղաքական կեդրոնի կարգավիճակէն։
Հայոց թագաւորութեան շրջանին Երեւանի մասին յիշատակութիւն եղած է 3-րդ դարու Մանիքէական (Manichean) բնագիրին մէջ, որմէ պարզ կը դառնայ, որ Մանի մարգարէի աշակերտներէն մէկը [[Քրիստոնէութիւն|քրիստոնէական]] համայնքի հարեւանութեամբ հիմնադրած է մանիքէական համայնք։ Ըստ արձանագրութեան՝ Երեւանը կը կառավարէր ոմն՝ միապետ։ 5-րդ դարուն կառուցուած է երեւանեան ամենահին եկեղեցիներէն մէկը՝ [[Սուրբ Պօղոս-Պետրոս Եկեղեցին|Սուրբ Պօղոս-Պետրոս եկեղեցին]], որ քանդուած է [[1931]] թուականին<ref name="iranica" />։
Հայ ժողովուրդը՝ 15-րդ դարէն սկսեալ, [[Մեծ Հայք (արեւմտահայերէն)|Մեծ Հայք]]ի տարածքին վրայ թագաւորութենէ զուրկ էր: [[1375]] թուականին կործանուած էր հայկական վերջին թագաւորութիւնը՝ [[Կիլիկիոյ Հայոց Թագաւորութիւն]]ը<ref name="e">[http://gumilevica.kulichki.net/HE2/he2510.htm Անդրկովկասը 11-15-րդ դարերում]</ref>: Անկում ապրած էին [[Բիւզանդական Կայսրութիւն|Բիւզանդական կայսրութիւն]]ն ու [[Վրացական Թագաւորութիւն|Վրացական թագաւորութիւն]]ը<ref name="b"/><ref name="ՀՍՀ Երևան">Հայկական Սովետական Հանրագիտարան, հատոր 3, էջ 547-564, 1976 թ</ref>, ասպարեզէն հեռացած էին դարաւոր պատմութիւն ունեցող [[Բագրատունիներու Թագաւորութիւն|Բագրատունիներ]]ը, [[Արծրունիներու Թագաւորութիւն|Արծրունիեր]]ն ու Սիւնիները<ref name="b"/><ref name="ՀՍՀ Երևան"/>: Վրաց Բագրատունիներու հովանաւորութեան տակ ստեղծուած [[Զաքարեաններ (արեւմտահայերէն)|Զաքարեաններ]]ու իշխանապետութեան օրերուն առաջացած իշխանական տուները՝ [[Օրբելեաններ]]ը, [[Պահլաւունիներ]]ը, Պռոշեանները եւս հետզհետէ անկում կ'ապրէին<ref name="b"/>: [[Հայկական Լեռնաշխարհ (արեւմտահայերէն)|Հայկական լեռնաշխարհ]]ով մէկ ցրուած էին հայոց պետականութեան մնացորդները՝ մանրումիջին իշխանութիւնները<ref name="b"/>, որոնք ի վիճակի չէին ղեկավարելու հայ ժողովուրդին ազատագրական պայքարը՝ սելճուքներու, մոնկոլներու եւ թուրքմեններու դէմ<ref name="b"/><ref>[http://web.archive.org/web/20120603234033/http://www.yerevan.am/edfiles/files/ANDZNAGIR/patmakan%20aknark.pdf Երևան․ պատմական ակնարկ]</ref>: Դարուն թերեւս միակ նշանակալի իրադարձութիւնը [[1441]] թուականին Կիլիկիայէն կաթողիկոսական աթոռի տեղափոխումն էր՝ [[Վաղարշապատ (արեւմտահայերէն)|Վաղարշապատ]], եւ եկեղեցին սկսաւ համախմբել հայ ժողովուրդը իր շուրջ<ref name="b"/>: 1440 թուականէն Երեւանը կը դառնայ [[Հայաստան]]ի վարչաքաղաքական, առեւտրական եւ արհեստագործական կեդրոն<ref>[http://dic.academic.ru/dic.nsf/enc_pictures/1047/%D0%95%D1%80%D0%B5%D0%B2%D0%B0%D0%BD «Популярная художественная энциклопедия.» Под ред. Полевого В.М.; М.: Издательство "Советская энциклопедия", 1986.]</ref>։
