«Մլեհ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

1171-72–ին, երկրէն վտարելով խաչակիր ասպետները ու ֆրանկ հոգեւորականները, բռնագրաւած է Կիլիկիոյ մէջ անոնց յատկացուած կալուածները։ Պարտութեան մատնած է խաչակիրներուն աջակցող [[Անտիոք]]ի դքսութեան եւ [[Երուսաղէմ (արեւմտահայերէն)|Երուսաղէմի]]ի թագաւորութեան միացեալ ուժերուն։ 1173–ին [[Հալէպ (արեւմտահայերէն)|Հալէպի]]ի ամիրա Նուր ադ Դինի զինական օգնութեամբ ջախջախած է բիւզանդական զօրքը, գրաւած է [[Տարսոն]], [[Ատանա (արեւմտահայերէն)|Ատանա]]յ եւ [[Պոմպեապոլիս (արեւմտահայերէն)|Պոմպեապոլիս]] քաղաքները, ազատագրած է Դաշտային Կիլիկիայի մեծ մասը։ Նոյն թուականին Կիլիկեան Հայաստանի նոր մայրաքաղաքը հռջակած է վերակառուցած է [[Սիս]]ը։ Մլեհը դաժանորէն պատճած է իր քաղաքական գծին ընդդիմացող հայ իշխաններուն եւ [[լատին (արեւմտահայերէն)|լատինամոլ]]ամոլ կղերականներուն։ Ի վերջոյ Մլեհը դարձած է պալատական դաւադրութեան զոհ։ Ստեփանէի որդին Ռուբէն Բ. դաւադիրները դատապարտած է մահապատժի, իսկ Մլեհի դին, իր զէնք ու զրահով, ամփոփած է Մեծքար վանքը։