«Ստեփան Էքշեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Էքշեան կը մահանայ [[Կ.Պոլիս (արեւմտահայերէն)|Կ.Պոլսոյ]] մէջ 1901-ին, 67 տարեկնին, երբ չորս զաւակներու հայր էր:

[[Կ.Պոլիս (Արեւմտահայերէն)|Պոլիս]] վերադառնալէ ետք, [[Օսմանեան Կայսրութիւն (արեւմտահայերէն)|Օսմանեան կայսրութեան]] մէջ կը վարէ պետական թարգմանիչի պաշտօն: Միաժամանակ, [[Միջագիւղ]]ի մէջ մաս կը կազմէ [[Մկրտիչ Պէշիկթաշլեան|Մ. Պէշիկթաշլեանի]] ներկայացումներու խումբին, որ Բերայի մէջ ալ ներկայացում մը կը բեմականացնէ: Ան նաեւ կը մասնակցի [[Խասգիւղ]]ի մէջ տեղի ունեցած ներկայացումներուն: Էքշեան մեծ համբաւ կ՛ունենայ Միջագիւղի մէջ:

Էքշեան 1858-59-ի թատերական շրջանը Բերայի մէջ կ՛անցընէ Սրապիոն Հէքիմեանի հետ: 1858-ին, Հէքիմեանի խումբը [[Թէաթրը Ֆրանս]]ի մէջ երկու ներկայացում կը բեմականացնէ. «Նեղսիրտ բարեգործը» եւ «Ամօթխածութեան Վարձատրութիւնը»։ Երկու ներկայացումները կ՛արժանանան բարձր գնահատանքի: Այս ներկայացումներուն կը մասնկացին Էքշեան եւ [[Աղաւնի Գէորգեան]]: 1860-ին, Ս. Էքշեան գլխաւոր դերակատարը կ՛ըլլայ Հէքիմեանի խումբին բեմադրած Մոնթիի «Արիստոդէմ» ողբերգութեան, որ կը կատարուի [[Հայերէն]] [[Գրաբար (Արեւմտահայերէն)|գրաբար]] լեզուով:

[[Պոլիս (արեւմտահայերէն)|Պոլսոյ]] մէջ թատերական լաւագոյն դերասանները թատերական խումբ մը կը կազմեն, որուն մէջ գլխաւոր դերասաններէն մէկը կ՛ըլլայ Էքշեան:

Զմիւռնիոյ մէջ սկիզբըր «Վասպուրական Թատրոն»-ին մէջ ներկայացումներ կ՛ըլլան եւ արդիւնքը շատ բարեբեր կ՛ըլլայ, սակայն հետզհետէ դերասաններէն ոմանք դժուարութեամբ [[Պոլիս (արեւմտահայերէն)|Պոլիս]] կը վերադառնան եւ յաջողութիւնները կը նուազին: Զմիւռնիոյ մէջ Էքշեան խումբին կեդրոնական դէմքն էր, եւ կատարելապէս կը փայլի:

Էքշեան եղած է [[Թարգմանիչ (արեւմտահայերէն)|թարգմանիչ]]: Ան կը տիրաբետէր [[Թրքերէն]]ին, [[Ֆրանսերէն]]ին, եւ [[Հայերէն]]ին: Անոր [[Լեզուագիտութիւն|լեզուագիտութեան]] մէկ փաստը կը տեսնուի իր լուսանկարին ետեւը, որ նուիրուած էր իր կնոջ՝ Թագուհիի (Խամսեան) հետեւեալ տողով.