«Ֆրանսական Կիանա» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
Չ clean up, replaced: Երևան → Երեւան using AWB
Տող 29.
[[Պատկեր:Cathédralestsauveur.jpg|300px|մինի|Քայեննայի մայր տաճարը]]
[[Պատկեր:Ariane42P rocket.png|300px|մինի|Արիան- 4 հրթիռը Կուրու տիեզերակայանին մէջ]]
'''Ֆրանսական Կուիանան''' ([[ֆրանսերէն|ֆր]].՝ Guyane Française), [[Ֆրանսա|Ֆրանսայի]]յի ամենամեծ անդրծովեան երկրամասն է, որ կը գտնուի Հարաւային Ամերիկայի հիւսիս-արեւելքը։ Վարչական կեդրոնը Քայեննա քաղաքն է։ Կը սահմանակցի արեւմուտքէն` Սուրինամի, հարաւ եւ արեւելքէն` [[Պրազիլ|Պրազիլի]]ի հետ, իսկ հիւսիս եւ հիւսիս-արեւելքի ափերը կ՛ողողեն Ատլանտեան ովկիանոսի ջուրերը։
 
Տարածքի ընդարձակութեամբ (83.846 քառակուսի քիլոմեթր,<ref>Source IGN 2009.</ref> որուն 98 տոկոսը պատուած է արեւադարձային լաւ պահպանուած, հարուստ անտառներով<ref>http://www.fao.org/docrep/013/i1757e/i1757e.pdf|url = http://www.fao.org/docrep/013/i1757e/i1757e.pdf|site = www.fao.org|consulté le = 2015-05-19}}</ref>) երկրորդն է Ֆրանսայի տարածաշրջաններուն մէջ: Երկրորդն է նաեւ սակաւ բնակեցուած ըլլալու տեսակէտէն (բնակչութեան թիւը՝ աւելի քան 280 հազար մարդ, որուն մօրաւորապէս կէսը կ՛ապրի մայրաքաղաք Քայեննայի մէջ): Հարաւային Ամերիկայի մէջ ներկայիս միակ մայրցամաքային տարածքն է, որ տակաւին կը պատկանի եւրոպական երկրի մը եւ կը մտնէ [[Եւրոպական Միութիւն|Եւրոպական Միութեան]] կազմին մէջ՝ հանդիսանալով վերջինիս ամենաընդարձակ երկրամասը [[Եւրոպա|Եւրոպայի]]յի սահմաններէն դուրս: Գործածութեան մէջ գտնուող արժոյթը եւրօն է, պետական լեզուն՝ [[ֆրանսերէն|ֆրանսերէնը]]ը, սակայն էթնիկ ամէն մէկ խումբ ու համայնք կը գործածէ իր լեզուն (տեղաբնիկներու լեզուներէն ամենաշատ տարածուածը կուիանական կրեոլերէնն է):
 
Բնակչութեան թիւով աշխարհի մէջ կը գրաւէ 186-րդ տեղը<ref name="WorldBymap">http://world.bymap.org/Population.html |título=Population |fechaacceso=10 de agosto de 2014 |editorial=world.bymap.org |idioma=inglés}}</ref>:
Տող 39.
 
== Պատմութիւն ==
Տարածքը յայտնագործած է [[Քրիստափոր Քոլոմպոս|Քրիստափոր Քոլոմպոսը]]ը, 1499-ին։ Նախքան եւրոպացիներու յայտնուիլը, այս տարածքներուն մէջ բնակուած են գլխաւորապէս քարիպ եւ արաւակ ցեղերը, ինչպէս նաեւ՝ փոքրաթիւ խումբերով կալիպիներ, էմերիլոններ, պալիկուրներ, վայամպիներ եւ վայանաներ: Այս տարածաշրջանին գաղութացումը ֆրանսացիները սկսած են տասնեօթներորդ դարուն, երբ Լիւդովիկոս Տասնչորրորդը հազարաւոր մարդիկ ուղարկած է այստեղ՝ բնակութիւն հաստատելու: Նորաբնակներուն գայթակղած էին այս վայրերուն հարստութիւններուն, գանձերուն մասին հեքիաթանման պատմութիւնները, այնինչ անոնց փոխարէն նոր վայրերու մէջ անոնց դէմ ծառացած են տեղաբնիկներու թշնամական վերաբերմունքն ու արեւադարձային հիւանդութիւնները: Ընդամէնը մէկուկէս տարի ետք անոնցմէ ընդամէնը քանի մը հարիւրը ողջ մնացած էր:
 
Հիւանդութիւններէն փրկուածները փախուստ տուած են ծովի ափէն երեւացող երեք փոքր կղզիները, որոնց անոնք տուած են Փրկութեան կղզիներ անուանումը: Վերադառնալով հայրենի Ֆրանսա՝ անոնք պատմած են ահաւոր պատմութիւններ, որոնց թողած մռայլ տպաւորութիւնը պահպանուած է երկար տարիներ:
 
1794-ին՝ Ռոպեսփիերի մահէն ետք, անոր հետեւորդներէն 193-ին իբրեւ պատիժ ուղարկած են Կայանա։ 1797-ին այդ նոր գաղութը ուղարկուած են հանրապետական ժեներալ Պեշիգրիւն եւ խումբ մը լրագրողներ: Յետագային, ափրիկեցի սեւամորթ ստրուկներ բերուած են այստեղ, որոնց տքնաջան աշխատանքով ցանուած են ընդարձակ ցանքատարածութիւններ՝ համաճարակներէն համեմատաբար ապահով գետափերու վրայ: 1848-ին, երբ [[Ֆրանսա]] վերացուցած է ստրկութիւնը, սեւամորթները լքած են ցանքատարածութիւններն ու փախած վայրի անտառներ, ուր հիմնած են հայրենի [[Ափրիկէ|Ափրիկէին]]ին նման համայնքներ:
 
1852-ին Ֆրանսայէն գաղութ բերուած են շղթայուած դատապարտեալներու խումբեր: 1885-ին ֆրանսական խորհրդարանը ընդունած է յատուկ օրէնք, որուն համաձայն՝ գողութեան համար երեք եւ աւելի անգամ եւ երեք ամիսէն աւելի ժամկէտներով դատապարտուած կին կամ տղամարդ որպէս պատիժ ուղարկուած է Ֆրանսական Կուիանա, ուր վեց ամիս պահուած է բանտի մէջ, այնուհետեւ ազատ արձակուած՝ գաղութին մէջ բնակութիւն հաստատելու պայմանով: Սակայն այս փորձը ձախողած է, քանի որ ազատածները ունակ չեն եղած հողագործութեամբ իրենց ապրուստը հոգալու եւ կրկին դիմած են գողութեան եւ կարճ ժամանակ ետք մահացած են կամ բանտին մէջ, կամ ալ զոհ դարձած են համաճարակներու ու սովի:
 
1855-ին այս երկրամասին արեւելեան շրջաններուն մէջ ոսկիով հարուստ տարածութիւններ յայտնաբերուած են՝ գրաւելով հազարաւոր արկածախնդիրներու ուշադրութիւնը։ Տարածքին մէ գիւղատնտեսական աշխատանքները գրեթէ ամբողջութեամբ անտեսման մատնուած են: Ոսկիի պաշարները պատճառ դարձած են, որ տարածքային վէճեր բորբոքուին [[Ֆրանսա|Ֆրանսայի]]յի եւ [[Փորթուկալ|Փորթուկալի]]ի միջեւ (ի դէպ, այդ կարգի վէճ մը դեռ կը մնայ չլուծուած. Սուրինամը մինչեւ օրս ալ յաւակնութիւններ ունի Ֆրանսական Կուիանայի մէկ հատուածին նկատմամբ):
 
1946-ին Կուիանան ստացած է Ֆրանսայի «անդրծովեան բաժինի» կարգավիճակ<ref>{{cite book|author=Հ. Ղ. Գրգեարյան, Ն. Մ. Հարությունյան |title=Աշխարհագրական անունների բառարան |publisher=«Լույս» |location=ԵրևանԵրեւան |year=1987 |page=}}</ref>: Յաջորդած տասնամեակներուն տարածաշրջանին մէջ տնտեսական աճը չափազանց ցած էր (վառելանիւթն ու սնունդը կը ներկրուէին), գործազրկութեան մակարդակը՝ բաւական բարձր: Իրավիճակը որոշ չափով շտկուած է 1975-էն, երբ եւրոպական տիեզերական գործակալութիւնը այստեղ հիմնած է արբանեակներու արձակման կայան, եւ անոր հետ կապուած բացուած են աշխատատեղեր, ներմուծուած ու ներդրուած են մեծ գումարներ: 29 Հոկտեմբեր 2010-ին եւրոպական Arianespace ընկերութիւնը Ֆրանսական Կուիանայի Կուրու ռազմաբազայի տիեզերակայանէն յաջողութեամբ արձակած է կապի երկու արբանեակներ կրող հրթիռներ<ref>http://www.arianespace.com/news-press-release/2010/10-28-2010-v197-launch-success.asp |título= Flight 197: Arianespace orbits satellites for Eutelsat and B-SAT |año= 2010 |idioma=inglés}}</ref><ref>http://notesp.blogspot.com/2010/10/lanzados-dos-satelites-de.html |título= Lanzados Dos Satélites de Comunicaciones |año= 2010}}</ref>։
 
Մարտ 2017-ին երկրամասին մէջ բնակուող ֆրանսացիները բողոքի ցոյցեր, գործադուլներ կազմակերպեցին ֆրանսական կառավարութեան դէմ (այդ ամսուան 28-ին տեղի ունեցած է Ֆրանսական Կուիանայի պատմութեան մէջ ամենահզօր ցոյցը<ref> http://www.bbc.com/mundo/noticias-america-latina-39492757 |título= Qué hay detrás de las protestas en Guayana Francesa, el único territorio de la Unión Europea en Sudamérica |año= 2017}}</ref>), պահանջելով վերջ դնել իրենց՝ իբրեւ գաղութի վերաբերումին, տեղական հումքի պաշարները առանց իրենց կարծիքը հաշուի առնելու շահագործելուն<ref>Hansen|nombre=Magnus Boding|título=La revuelta de los Grandes Hermanos de la Guayana Francesa|url=https://elpais.com/elpais/2018/03/19/planeta_futuro/1521468917_373979.html|fecha=6 de abril de 2018|fechaacceso=4 de agosto de 2018|periódico=El País|issn=1134-6582|idioma=es}}</ref>: Ցուցարարները պահանջած են նաեւ էականօրէն աւելցնել ներդրումներու ծաւալները, ընդլայնել, բարելաւել ենթակառուցուածքները, արդիւնաւէտ պայքար մղել յանցագործութիւններու եւ ապօրինի ներգաղթի դէմ, որոնք կը շարունակեն երկրամասին համար մնալ ծանր խնդիրներ՝ լրջօրէն անհանգստացնելով բնակչութիւնը:
 
== Ֆիլմագրութիւն ==
Տող 74.
* Shirley Compard, « De [[Diamant (fusée)|Diamant]] à [[Ariane 5]] : des sables d'[[Hammaguir]] à la forêt guyanaise », dans ''[[Revue aerospatiale]]'', N° hors série 20 ans d'Aerospatiale, janvier 1990
* 2000 : ''Guyane-Guyanes, une géographie sauvage de l'Orénoque à l'Amazone'', Lézy, Emmanuel Édition Belin
* htm|auteur1=Jules Crevaux |titre=Voyage d'exploration dans l'intérieur des guyanes, par le Docteur Jules Crevaux, médecin de première classe de la marine française ; 1876-1877. Textes et dessins inédits |site=collin.françois.free.fr |lire en ligne=http://collin.francois.free.fr/Le_tour_du_monde/textes/Crevaux/Voyage%2077/Crevaux%20Jan-Nov%2077-1.htm |consulté le=28 avril 2017 |id= }} ; carte du voyage de Crevaux en 1877 , remontée du [[Maroni (fleuve)|Maroni, ]] descente du [[Rio Jari|Jari]] : [http://collin.francois.free.fr/Le_tour_du_monde/textes/Crevaux/Crevaux%2077%20Gmap2.htm].
* Jules Crevaux |titre=De Cayenne aux Andes. Première partie : De l'[[Oyapock|Oyapok]] et du Parou |périodique=[[Le Tour du monde]] |volume= |numéro= |date=1880. Deuxième semestre|pages=33-11233–112 |issn= |lire en ligne=https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k344130/f36.image |consulté le=28 avril 2017 |id= }}. Voyage de 1878-79. Le voyage commence le 28 juillet 1878. Suite : Jules Crevaux |titre=De Cayenne aux Andes. Première partie : Exploration de l'Oyapok et du Parou |périodique=[[Le Tour du monde]] |volume= |numéro= |date=1881. Premier semestre|pages=113-144113–144 |issn= |lire en ligne=https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k34414b/f116.image |consulté le=28 avril 2017 |id= }} cette partie s'achève « au Para le 9 janvier 1979 ». Suite : Jules Crevaux |titre=De Cayenne aux Andes. Deuxième partie : Exploration de l'Iça et du [[Río Caquetá|Yapura]] |périodique=[[Le Tour du monde]] |volume= |numéro= |date=1881. Premier semestre|pages=145-176145–176 |issn= |lire en ligne=https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k344130/f36.image |consulté le=28 avril 2017 |id= }} : sur [[Gallica]].
* Fernand|nom1=Hue|lien auteur1=|titre=La Guyane française|sous-titre= |lien titre=|numéro d'édition=|éditeur=Lecène, Oudin et Cie|lien éditeur=|lieu=Paris|jour=|mois=|année=1892|volume=|tome=|pages totales=238|passage=|isbn=|lire en ligne=http://www.manioc.org/patrimon/FRA11045|consulté le=19 mai 2012}}
<!--ligne=http://www.manioc.org/patrimon/FRA11025|consulté le=18 mai 2012}}-->
Տող 88.
 
== Ծանօթագրութիւններ ==
{{Ծնթ․ցանկ}}
 
== Արտաքին յղումներ ==