«Միհր» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
Content deleted Content added
Տող 11.
'''Միհր''', հին [[Հայկական Դիցաբանութիւն|հայկական դիցաբանութեան]] մէջ եղած է՝ լոյսի եւ մաքրութեան աստուածը։
Կ՛ենթադրուի, որ [[
Լոյսի, մաքրութեան աստուծոյ պաշտամունքը եղած է նաեւ հին աշխարհի այլ երկիրներուն մէջ, ուր այն կոչուած է [[Միթրաս]]։ Ըստ հայոց հին հաւատքի՝ Արեգակի սիրտին մէջ կ՛ապրին 365 սուրբեր, որոնցմէ իւրաքանչիւրը տարուան 1 օրուան տէրն է. վկայակոչուած են՝ չարը խափանելու նպատակով։
Տող 17.
Ըստ հնագոյն հաւատքի աշխարհը կը ներկայացնէր աղի ծովու մը ([[Վանա լիճ]]ը), որու մէջ կայ ժայռ եւ երբ երկինքը պատում է, լոյս է ընկնում ժայռի վրայ եւ քիչ ժամանակ յետոյ կը ծնի արարչագործ Միհրը՝ մերկ, գլխին՝ հայկական (փռուգիական) գլխարկ, ձախ ձեռքին՝ ջահ, որմով կը լուսաւորէ աշխարհը։ Միհրը՝ սպանելով ցուլը, անոր մասերէն կ՛արարէ աշխարհը եւ կը հաստատէ աստուածային օրէնքը։
Միհրի պաշտամունքի վերաբերեալ առաջին յիշատակությունը կը վերաբերի՝ Հայկական լեռնաշխարհին մէջ գոյութիւն ունեցած, [[Միտաննի]] թագաւորութեան։ Միհրի գլխաւոր տաճարը Դերջան գաւառի Բագառիճ աւանին մէջ կը գտնուէր։ Անոր նուիրուած է նաեւ [[Գառնիի հեթանոսական տաճար
== Գրականութիւն ==
|