«Ակն» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

'''Ակն''' (այժմ՝ Քեմալիէ, թուրք.՝ Kemaliye):։ Ակն քաղաքը կը գտնուի Արեւմտեան [[Հայաստան]]ի մէջ, այժմ՝ [[Թուրքիա|Թուրքիոյ]] Հանրապետութեան կեդրոնական մասին, [[Երզնկա]] նահանգին մէջ, Արեւմտեան [[Եփրատ]] (Գարասու) գետի աջ ափին։

Ակնը հիմնած են [[Սեբաստիա]] տեղափոխուած [[Արծրունի]]ները [[1022]]-ին:ին։ Սկզբիը կոչուած է [[Մարընտուն]]իկ։ Ակն անունը հաւանաբար ծագած է քաղաքի մէջտեղ հոսող Ակնաղբիւրի անունէն։ ԺԱ դարուն Արծրունիներն Ակնին մէջ կառուցած են [[Նարեկա վանք|Նարեկայ]] (Ռշտունիքի Նարեկայ վանքի անունով), իսկ աւելի ուշ՝ [[Սուրբ Նշան վանք]] ([[Վասպուրական]]ի Վարագայ Սուրբ Նշան վանքի անունով)։

[[1300]]–[[1321]]-ին [[Անի]]էն այստեղ գաղթած հայերը հիմնադրած են իրենց թաղամասը՝ Ս. Յակոբ եկեղեցիով։ Ակնի մէջ եղած է նաեւ Անի անունով բերդ մը:մը։ ԺԶ դարու սկիզբին Ակնը կը գրաւուի թուրքերու կողմէ։ [[1880]]-ին Ակն ունէր շուրջ 10 հազար բնակիչ, որուն մօտ 5500ը հայեր էին։ Տուները քարաշէն էին, 2-4 յարկանի։ Քաղաքը մաքուր էր, բարեկարգ, սալահատակուած փողոցներով։ Ակնցիք վարպետ արհեստաւորներ եւ առեւտրականներ էին։

3-4 [[Սեպտեմբեր]], [[1896]]–ին թուրք հրոսակները կը յարձակին Ակնի վրայ, իսկ [[քիւրտեր]]ը՝ շրջակայ հայ գիւղերուն վրայ՝ (Լիճք, Բինկեան, Զմարա, Կասմա, Ապուշեխ, Կամարակապ եւ այլ գիւղեր), կը կոտորեն բնակիչներուն, կը կողոպտեն ու կը հրդեհեն տուները։ Ականատեսի վկայութեամբ, զոհերուն թիւը կը հասնի 3000-ի։ Հետագայ երկու տասնամեակներուն հայերը կը վերաշինեն քաղաքը:քաղաքը։ Ակնի մէջ կեանքը նորէն կ՛աշխուժանայ։