Content deleted Content added
|
|
== Կենսագրութիւն ==
Աշոտ Ղուլեան ծնած է Պաքու, [[1959 թուական]]ի Հոկտեմբերի 6ին6-ին: [[1975 թուական|1975ին1975-ին]], Ղուլեաններու ընտանիքը տեղափոխուած է Ստեփանակերտ, ուր ուսանած եւ 8րդ դասարանը աւարտած է Աշոտ։ [[1977 թուական|1977ին1977-ին]] զօրակոչուած է խորհրդային բանակ, որու շարքերուն մէջ ծառայած է մինչեւ [[1979 թուական|1979]]: Զօրացրուելէ ետք, անմիջապէս նետուած է կեանքի ասպարէզ՝ միաժամանակ երեկոները հետեւելով ուսման։
[[1985 թուական|1985ին1985-ին]] աւարտելով ուսումը՝ ան ամուսնացաւ եւ Աշոտ ու Նելլի Ղուլեանները ունեցան երեք որդի՝ Արթուր, Հմայեակ եւ կրտսերը՝ Բեկոր, որ ծնաւ հօր զոհուելէն քանի մը ամիս ետք:
Ինչպէս որ կենսագիրները կը վկայեն, Աշոտ բազմարհեստ, «ոսկի ձեռքեր» ունեցող վարպետ էր՝ դերձակ, շինարար, ինքնաշարժի վարորդ, փականագործ:
== Բեկորի մահը ==
[[1992 թուական|1992ի1992-ի]] [[24 Օգոստոս|Օգոստոսի 24ին24-ին]] Դրմբոն գիւղի ազատագրման համար մղուած մարտը եղաւ վերջինը… անզուգական Բեկորին։ Այս անգամ գնդակը մահացու էր, եւ ան հեռացաւ այս աշխարհէն՝ երթալու եւ համալրելու համար անմահ փաղանգը հայոց քաջարի հերոսներուն։
== Բեկորի խօսքերէն ==
|