«Անդրէաս Ակոլութ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

'''Անդրէաս Ակոլութ''', (գերմաներէն՝ Andreas Acoluthus, ([[1654]]-[[1704]] թթ․)) [[Գերմանիա|Գերմանիոյ]] մէջ գերման արևելագէտարեւելագէտ ևեւ հայագէտ։ Սկիզբ դրած՝ հայագիտութեան-հայկաբանութեան, [[ԵվրոպաԵւրոպա]]յի մէջ։

Ծնած է [[Բեռնշտագ]] քաղաքին մէջ [[6 Մարտ]], [[1654]]–ին։ Տակաւին 6 տարեկան կը սկսիլ սորվիլ եբրայերէն ևեւ կ՛աշակերտէ՝ նշանաւոր արևելագէտարեւելագէտ, [[Ավգոստոս Ֆայֆեր|Աւգոստոս Ֆայֆերին]]։ Ակոլութը ժամանակի ընթացքին կը հմտանայ հայ ևեւ հին եգիպտական լեզուներուն։ Առ հասարակ կը փորձէ ապացուցանել, որ հայ լեզուն եգիպտական ծագում ունի, սակայն այդ կարծիքը կը մնայ անընդունելի։ Հայոց լեզուի վերաբերեալ իր աշխատութիւնը տպելու համար մեծ ծախսով հայերէն նշանագրեր ձուլել կու տայ։

Իր գրական վաստակէն կարելի է յիշել De aquis zelotypiae amaris [[1682]]–ին ևեւ «Քառալեզու Կուրանք» (Specimen alcorani quadrilinguis) տպուած [[1701]]–ին։ Իսկ իր «Արդի Հայերէն»ի գիրքին մէջ ([[1675]]) կը խօսի հայ լեզուի ուսման մասին, մէջբերելով Աբդիու մարգարէութեան հայերէն թարգմանութիւնը, իր կատարած լատին թարգմանութեան հետ։ Բացի այս կու տայ տեղեկութիւններ հայոց լեզուի քերականութեան վերաբերեալ։