«Անդրէաս Ակոլութ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
մանր-մունր, փոխարինվեց: → (9) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 2.
{{ԱՀ}}
{{Տեղեկաքարտ անձ}}
'''Անդրէաս Ակոլութ''', (գերմաներէն՝ Andreas Acoluthus, ([[1654]]-[[1704]] թթ․)) [[Գերմանիա|Գերմանիոյ]] մէջ գերման արեւելագէտ եւ հայագէտ։ Սկիզբ դրած՝ հայագիտութեան-հայկաբանութեան, [[Եւրոպա]]յի մէջ։
 
Ծնած է [[Բեռնշտագ]] քաղաքին մէջ [[6 Մարտ]], [[1654]]–ին։ Տակաւին 6 տարեկան կը սկսիլ սորվիլ եբրայերէն եւ կ՛աշակերտէ՝ նշանաւոր արեւելագէտ, [[Ավգոստոս Ֆայֆեր|Աւգոստոս Ֆայֆերին]]։ Ակոլութը ժամանակի ընթացքին կը հմտանայ հայ եւ հին եգիպտական լեզուներուն։ Առ հասարակ կը փորձէ ապացուցանել, որ հայ լեզուն եգիպտական ծագում ունի, սակայն այդ կարծիքը կը մնայ անընդունելի։ Հայոց լեզուի վերաբերեալ իր աշխատութիւնը տպելու համար մեծ ծախսով հայերէն նշանագրեր ձուլել կու տայ։
 
Իր գրական վաստակէն կարելի է յիշել De aquis zelotypiae amaris [[1682]]–ին եւ «Քառալեզու Կուրանք» (Specimen alcorani quadrilinguis) տպուած [[1701]]–ին։ Իսկ իր «Արդի Հայերէն»ի գիրքին մէջ ([[1675]]) կը խօսի հայ լեզուի ուսման մասին, մէջբերելով Աբդիու մարգարէութեան հայերէն թարգմանութիւնը, իր կատարած լատին թարգմանութեան հետ։ Բացի այս կու տայ տեղեկութիւններ հայոց լեզուի քերականութեան վերաբերեալ։
 
Մահկանացուն կնքած է [[4 Նոյեմբեր]], [[1704]]–ին։