«Երեւանի Պետական Համալսարան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
Չ →‎top: removed: {{Արևելահայերեն| Երևանի պետական համալսարան}} using AWB
Չ →‎Պատմութիւնը: clean up, replaced: 1]]ի → 1]]-ի using AWB
Տող 7.
Առաջին ուսումնական տարիին համալսարանը ունեցած է մեկ՝ պատմալեզուաբանական բաժանմունք, 262 ուսանող եւ 32 դասախոս։ Համալսարանի առաջին նախագահ [[Յուրի Ղամբարեան]]ի ջանքերուն շնորհիվ, հիմնադրման առաջին իսկ տարին համալսարանին մէջ դասախոսելու հրավիրվել արտասահմանյան բուհեր աւարտած, մանկավարժական եւ գիտական աշխատանքի փորձ ունեցող այնպիսի անուանի մասնագետներ, ինչպիսիք էին՝ [[Յակոբ Մանանդեան]]ը, [[Մանուկ Աբեղեան]]ը, [[Աշխարհբեկ Քալանթար]]ը, [[Ստեփան Մալխասեանց]]ը եւ ուրիշներ։ Հայաստանի մէջ խորհրդային կարգերու հաստատումէն ետք, ՀԽՍՀ առաջին լուսժողկոմ [[Աշոտ Յովհաննիսեան]]ի «Երեւանի համալսարանի վերակազմութեան մասին» հրամանով, [[17 Դեկտեմբեր]] [[1920]]-ին Հայաստանի համալսարանը վերանուանուած է Երեւանի ժողովրդական համալսարան։ Երեւանի մէջ վերաբացուած կրթօջախի նախագահ ընտրուած է հայագէտ, փրոֆէսօր [[Յակոբ Մանանդեան]]ը։
1920-ական թուականներուն համալսարանը գործած է Աստաֆեան (այժմ՝ Աբովեան) փողոցին մէջ գտնուող ուսուցչական սեմինարի՝ սեւ տուֆով կառուցուած երկհարկանի շէնքի առաջին հարկին մէջ։ Ժողովրդական համալսարանին մէջ գործած է ընդամենը երկու բաժանմունք՝ հասարակագիտական եւ բնագիտական։ Իսկ արդէն Հոկտեմբեր [[1921]]-ին համալսարանը ունեցած է հինգ բաժանմունք՝ բնագիտական, արեւելագիտական, տեխնիկական, մանկավարժական եւ խորհրդային շինարարութեան։ Այնուհետեւ բնագիտական բաժանմունքը վերաձեւաւորուած է գիւղատնտեսականի, իսկ Մարտ [[1922]]-ին բացուած է բժշկական բաժանմունքը։
 
Կառավարութեան [[Հոկտեմբեր 20]] [[1923]]-ի որոշման համաձայն՝ ժողհամալսարանը վերանուանուած է «Պետական համալսարան»։ Ըստ այդ՝ բարձրացուած է «մայր» բուհի կարգավիճակն ու պատասխանատուութիւնը, ինչպէս նաեւ խստացուած են կրթօջախին ներկայացուած պահանջքները։ Համալսարանի ղեկավարութիւնը հատուկ ընտրութեամբ աշխատանքի հրավիրած է արտասահմանեան բուհեր աւարտած եւ մի քանի օտար լեզուներու տիրապետող, մանկավարժական հարուստ փորձ ունեցող գիտնականներու։