«Զարեհ Մելքոնեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 27.
| ստորագրութիւն =
}}
'''[[Զարեհ Մելքոնեան''']] ([[1923 թուական|1923]], [[Հալէպ]] - [[31 Մարտ]] [[2012 թուական|2012]] Ֆրիմոնթ, Գալիֆորնիա), բանաստեղծ, թատերագիր, հրապարակագիր, հրապարակախօս։
 
== Կենսագրութիւն ==
Տող 53.
== Կենսագրութիւն ==
 
Ծնած[[Զարեհ Մելքոնեան]] ծնած է [[Հալէպ]], [[Սուրիա]] [[1923]]-ին։ Աւարտելէ ետք տեղւոյն [[Հայկազեան]] նախակրթարանի ընթացքը, հաճախած է [[Մխիդարեան վարժարան]] եւ ֆրանսական Լիկէոն։
Մանկավարժական պատրաստութիւնը ստանալէ ետք [[Կիպրոս]]ի Մելգոնեան կրթականահաստատութեան մէջ՝ հետեւած է [[Պէյրութի ամերիկ․ համալսարան]]ի անգլիական գրականութեան դասընթացքներուն։
 
Տող 62.
1943-1979՝ հրատարակած է քերթողական հետեւեալ գործերը*«Ես եւ մարդիկ»՝ 1943, «Ջրհեղեղէն յետոյ»՝ 1947, «Երջանկութիւն»՝1950, «՝քերթուածներ»՝ 1962, «Մինչհւ ափերը անկարելիին»՝ 1967, եւ«Լերներ վիհերու մէջ՝ 1978:
 
Մելգոնեան[[Զարեհ Մելքոնեան]]Հարուստ է ապրումներով՝ որոնք անցողիկ ու պարագայական չեն, ներանձնական կեանքէ սկիզբ կ’աոնեն, հոն կը կուտակուին, կը խմորուին, կը զտուին, ու բաոի կուգան աոանց ճիգի, պահելով իրենց անխաոն ինքնութիւնը, սակայն իր գլխաւոր տկարութիւնը՝ զգացումներու անզուսպ զեղումն ու մտքէն դէպի գրիչ հոսող գաղափարներու անհակակշիո ծաւալումն է թուղթին վրայ։
 
Թատերագրային իր գործերուն մէջ ալ — որոնք առհասարակարդի մեր կեանքէն բարքերու, ունակութեանց, մամանակի եւ միջավայրի ներգործութեամբ իւրացուած չտեսիկ, սնապարծ, աժանագին եւ քաղքենի հակումներու կը սեւեռին — հրապարակագրային ու ճաոային նկարագրով էջեր կան* թատրոնի թեքնիքին, յատկապէս արդիթեպքերու եւ դիտող հասարակութեան ակնկալութեանդ անհամապատասխան խճողումներ։ Իր «տիալոկ»ները յաջող են ընդհանրապէս,սակայն լեզուական հիւսքը թատերագրային արուեստի տեսակէտով բիծեր ունի։
Տող 68.
Թատերագրային իր վեց գործերը հրատարակուած են 1962-1979։ - «Սիրոյ ցանցին մէջ»՝ 1962, «Անգոյ հետքեր»՝ 1962, «Ահա այսպէս ապրեցանք»՝ 1970, «Զմռսուած երազներ»՝ 1975, «Պ* ժոզէֆ *քարեան»՝ 1978, եւ «Բանալիներ»՝ 1979։
 
Իրրեւ մարդու թէ գրողի, Մելգոնեան[[Զարեհ Մելքոնեան]] միշտ պատրաստ է հիւմըր-ի, գուարթախոհութեան։ Ամէնէն տրտում, ողբերգական պահերուն մէջ
ժպիտ ունի։