«Զարեհ Մելքոնեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Ուսուցչութիւնը եղած է գլխաւոր իր ասպարէզը։ Պաշտօնավարած է Հ*Ո*Ը*Մ*ի Պէյ–րութի «[[8ովակիմեան–Մանուկեան]]» եւ «[[Դարուհի Ցակոբեան]]» երկրորդական վարժարաններուն մէջ, իբրեւ դասախօս հայերէնիեւ հայ գրականութեան, իսկ 1964-1968 տնօրէն՝«Դարուհի Ցակոբեանի»։ [[1968]]-ին հաստատուած է [[Միաց* Նահանգներ]], Տիթրոյթ, ուր ցարդ կը վարէ Հ*Ո*Ը– Միութեան Միջին-Արեւմտեան շրջանի վարիչքարտուղարի պաշտօնը։

 

 

1943-1979՝ հրատարակած է քերթողական հետեւեալ գործերը*«Ես եւ մարդիկ»՝ 1943, «Ջրհեղեղէն յետոյ»՝ 1947, «Երջանկութիւն»՝1950, «՝քերթուածներ»՝ 1962, «Մինչհւ ափերը անկարելիին»՝ 1967, եւ«Լերներ վիհերու մէջ՝ 1978:

 

 

Թատերագրային իր գործերուն մէջ ալ — որոնք առհասարակարդի մեր կեանքէն բարքերու, ունակութեանց, մամանակի եւ միջավայրի ներգործութեամբ իւրացուած չտեսիկ, սնապարծ, աժանագին եւ քաղքենի հակումներու կը սեւեռին — հրապարակագրային ու ճաոային նկարագրով էջեր կան* թատրոնի թեքնիքին, յատկապէս արդիթեպքերու եւ դիտող հասարակութեան ակնկալութեանդ անհամապատասխան խճողումներ։ Իր «տիալոկ»ները յաջող են ընդհանրապէս,սակայն լեզուական հիւսքը թատերագրային արուեստի տեսակէտով բիծեր ունի։