«Զարեհ Մելքոնեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 28.
}}
[[Զարեհ Մելքոնեան]] ([[1923 թուական|1923]], [[Հալէպ]] - [[31 Մարտ]] [[2012 թուական|2012]] Ֆրիմոնթ, Գալիֆորնիա), բանաստեղծ, թատերագիր, հրապարակագիր, հրապարակախօս։
 
== Կենսագրութիւն ==
 
[[Զարեհ Մելքոնեան]] ծնած է [[Հալէպ]], [[Սուրիա]] [[1923]]-ին։ Աւարտելէ ետք տեղւոյն [[Հայկազեան]] նախակրթարանի ընթացքը, հաճախած է [[Մխիդարեան վարժարան]] եւ ֆրանսական Լիկէոն։
Մանկավարժական պատրաստութիւնը ստանալէ ետք [[Կիպրոս]]ի Մելգոնեան կրթականահաստատութեան մէջ՝ հետեւած է [[Պէյրութի ամերիկ․ համալսարան]]ի անգլիական գրականութեան դասընթացքներուն։
 
Ուսուցչութիւնը եղած է գլխաւոր իր ասպարէզը։ Պաշտօնավարած է Հ*Ո*Ը*Մ*ի Պէյ–րութի «[[8ովակիմեան–Մանուկեան]]» եւ «[[Դարուհի Ցակոբեան]]» երկրորդական վարժարաններուն մէջ, իբրեւ դասախօս հայերէնիեւ հայ գրականութեան, իսկ 1964-1968 տնօրէն՝«Դարուհի Ցակոբեանի»։ [[1968]]-ին հաստատուած է [[Միաց* Նահանգներ]], Տիթրոյթ, ուր ցարդ կը վարէ Հ*Ո*Ը– Միութեան Միջին-Արեւմտեան շրջանի վարիչքարտուղարի պաշտօնը։
 
[[Զարեհ Մելքոնեան]] ութ տարի վարած է խմբագրութիւնը Պէյրութի «[[Թէքէեան]]» մշակութային միութեան «[[Շիրակ]]» ամսագրին եւ հրապարակագրային, գրադատական, մանկավարժական եւ յուշագրային յօդուածներով աշխատակցած է [[Պէյրութ]]ի «[[Զարթօնք]]», [[Գահիրէ]]ի «[[Արեօ]]>, Պոսթընի «[[Պայքար]]» եւ [[Գալիֆորնիոյ]] «Նոր Օր» թերթերուն։
 
1943-1979՝ հրատարակած է քերթողական հետեւեալ գործերը*«Ես եւ մարդիկ»՝ 1943, «Ջրհեղեղէն յետոյ»՝ 1947, «Երջանկութիւն»՝1950, «՝քերթուածներ»՝ 1962, «Մինչհւ ափերը անկարելիին»՝ 1967, եւ«Լերներ վիհերու մէջ՝ 1978:
 
[[Զարեհ Մելքոնեան]] հարուստ է ապրումներով՝ որոնք անցողիկ ու պարագայական չեն, ներանձնական կեանքէ սկիզբ կ’աոնեն, հոն կը կուտակուին, կը խմորուին, կը զտուին, ու բաոի կուգան աոանց ճիգի, պահելով իրենց անխաոն ինքնութիւնը, սակայն իր գլխաւոր տկարութիւնը՝ զգացումներու անզուսպ զեղումն ու մտքէն դէպի գրիչ հոսող գաղափարներու անհակակշիո ծաւալումն է թուղթին վրայ։
 
Թատերագրային իր գործերուն մէջ ալ — որոնք առհասարակարդի մեր կեանքէն բարքերու, ունակութեանց, մամանակի եւ միջավայրի ներգործութեամբ իւրացուած չտեսիկ, սնապարծ, աժանագին եւ քաղքենի հակումներու կը սեւեռին — հրապարակագրային ու ճաոային նկարագրով էջեր կան* թատրոնի թեքնիքին, յատկապէս արդիթեպքերու եւ դիտող հասարակութեան ակնկալութեանդ անհամապատասխան խճողումներ։ Իր «տիալոկ»ները յաջող են ընդհանրապէս,սակայն լեզուական հիւսքը թատերագրային արուեստի տեսակէտով բիծեր ունի։
 
Թատերագրային իր վեց գործերը հրատարակուած են 1962-1979։ - «Սիրոյ ցանցին մէջ»՝ 1962, «Անգոյ հետքեր»՝ 1962, «Ահա այսպէս ապրեցանք»՝ 1970, «Զմռսուած երազներ»՝ 1975, «Պ* ժոզէֆ *քարեան»՝ 1978, եւ «Բանալիներ»՝ 1979։
 
Իրրեւ մարդու թէ գրողի, [[Զարեհ Մելքոնեան]] միշտ պատրաստ է հիւմըր-ի, գուարթախոհութեան։ Ամէնէն տրտում, ողբերգական պահերուն մէջ
ժպիտ ունի։
 
 
== Կենսագրութիւն ==
Տող 51 ⟶ 72՝
[[Զարեհ Մելքոնեան]] օժտուած է բանաստեղծական բարձր թէքնիքով եւ զգացական ու իմացկան կարողութեամբ։ Դասական ստեղծագործութեան աւանդութիւնը պահելով հանդերձ, միեւնոյն ատեն կը ձգտի արդիականութեան եւ իրապաշտութեան։
 
== Կենսագրութիւն ==
 
[[Զարեհ Մելքոնեան]] ծնած է [[Հալէպ]], [[Սուրիա]] [[1923]]-ին։ Աւարտելէ ետք տեղւոյն [[Հայկազեան]] նախակրթարանի ընթացքը, հաճախած է [[Մխիդարեան վարժարան]] եւ ֆրանսական Լիկէոն։
Մանկավարժական պատրաստութիւնը ստանալէ ետք [[Կիպրոս]]ի Մելգոնեան կրթականահաստատութեան մէջ՝ հետեւած է [[Պէյրութի ամերիկ․ համալսարան]]ի անգլիական գրականութեան դասընթացքներուն։
 
Ուսուցչութիւնը եղած է գլխաւոր իր ասպարէզը։ Պաշտօնավարած է Հ*Ո*Ը*Մ*ի Պէյ–րութի «[[8ովակիմեան–Մանուկեան]]» եւ «[[Դարուհի Ցակոբեան]]» երկրորդական վարժարաններուն մէջ, իբրեւ դասախօս հայերէնիեւ հայ գրականութեան, իսկ 1964-1968 տնօրէն՝«Դարուհի Ցակոբեանի»։ [[1968]]-ին հաստատուած է [[Միաց* Նահանգներ]], Տիթրոյթ, ուր ցարդ կը վարէ Հ*Ո*Ը– Միութեան Միջին-Արեւմտեան շրջանի վարիչքարտուղարի պաշտօնը։
 
[[Զարեհ Մելքոնեան]] ութ տարի վարած է խմբագրութիւնը Պէյրութի «[[Թէքէեան]]» մշակութային միութեան «[[Շիրակ]]» ամսագրին եւ հրապարակագրային, գրադատական, մանկավարժական եւ յուշագրային յօդուածներով աշխատակցած է [[Պէյրութ]]ի «[[Զարթօնք]]», [[Գահիրէ]]ի «[[Արեօ]]>, Պոսթընի «[[Պայքար]]» եւ [[Գալիֆորնիոյ]] «Նոր Օր» թերթերուն։
 
1943-1979՝ հրատարակած է քերթողական հետեւեալ գործերը*«Ես եւ մարդիկ»՝ 1943, «Ջրհեղեղէն յետոյ»՝ 1947, «Երջանկութիւն»՝1950, «՝քերթուածներ»՝ 1962, «Մինչհւ ափերը անկարելիին»՝ 1967, եւ«Լերներ վիհերու մէջ՝ 1978:
 
[[Զարեհ Մելքոնեան]] հարուստ է ապրումներով՝ որոնք անցողիկ ու պարագայական չեն, ներանձնական կեանքէ սկիզբ կ’աոնեն, հոն կը կուտակուին, կը խմորուին, կը զտուին, ու բաոի կուգան աոանց ճիգի, պահելով իրենց անխաոն ինքնութիւնը, սակայն իր գլխաւոր տկարութիւնը՝ զգացումներու անզուսպ զեղումն ու մտքէն դէպի գրիչ հոսող գաղափարներու անհակակշիո ծաւալումն է թուղթին վրայ։
 
Թատերագրային իր գործերուն մէջ ալ — որոնք առհասարակարդի մեր կեանքէն բարքերու, ունակութեանց, մամանակի եւ միջավայրի ներգործութեամբ իւրացուած չտեսիկ, սնապարծ, աժանագին եւ քաղքենի հակումներու կը սեւեռին — հրապարակագրային ու ճաոային նկարագրով էջեր կան* թատրոնի թեքնիքին, յատկապէս արդիթեպքերու եւ դիտող հասարակութեան ակնկալութեանդ անհամապատասխան խճողումներ։ Իր «տիալոկ»ները յաջող են ընդհանրապէս,սակայն լեզուական հիւսքը թատերագրային արուեստի տեսակէտով բիծեր ունի։
 
Թատերագրային իր վեց գործերը հրատարակուած են 1962-1979։ - «Սիրոյ ցանցին մէջ»՝ 1962, «Անգոյ հետքեր»՝ 1962, «Ահա այսպէս ապրեցանք»՝ 1970, «Զմռսուած երազներ»՝ 1975, «Պ* ժոզէֆ *քարեան»՝ 1978, եւ «Բանալիներ»՝ 1979։
 
Իրրեւ մարդու թէ գրողի, [[Զարեհ Մելքոնեան]] միշտ պատրաստ է հիւմըր-ի, գուարթախոհութեան։ Ամէնէն տրտում, ողբերգական պահերուն մէջ
ժպիտ ունի։
 
== Ծանօթագրութիւններ ==