«Սիմէոն Սիւնակեաց» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

'''Սիմէոն Սիւնակեաց''' (ասորերէն՝ ܫܡܥܘܢ ܕܐܣܛܘܢܐ, յունարէն՝ Συμεών ὁ Στυλίτης, [[389]], [[Սիս]], [[Կիլիկիա]] - [[2 Սեպտեմբեր]], [[459]], [[Քալաթ Սիման]], [[Սուրիա]]), Ընդհանրական ԵկեղեցիԵկեղեցւոյ նշակաւոր սուրբ, քրիստոնէական [[Վանականութիւն|վանականութեան]] հիմնադիրներէն մէկը։

Սիմէոն ՍիւնակեացնՍիւնակեացը ինքն անձամբ աշխատանք մըաշխատանդ չէ գրածհեղինակած. շարք մը գիտնականներ հաւանական կը համարեն, որ ան նոյնիսկ գրաճանաչ չէ եղած<ref>Theodor Nöldeke, Simeon der Säulenheilige, in: ders., Orientalische Skizzen, Berlin 1892, 224-239, 233.</ref>։ Սիմէոն Սիւնակեացի կեանքի եւ գործունէութեան վերաբերեալ կարեւոր տեղեկութիւններ կը հաղորդեն շարք մը պատմական աղբիւրներ, որոնցմէ իր պարունակած կարեւոր տեղեկութիւններով հատկապէս աչքիյատկապէս կ'ընկնէուշագրաւ դեռեւսէ Սիմէոնի կենդանութեան օրոք [[Թեոդորետոս Կիւրացի]] կողմէ գրուած «Եկեղեցական պատմութիւն» աշխատութիւնը։ Սիմէոն Սիւնակեացի կենսագրութեան մասին կարեւոր տեղեկութիւններ կը պարունակեն նաեւ անյայտ հեղինակներու կողմէ ստեղծուած անոր հունարէնյունարէն<ref>Ediert in: Das Leben des heiligen Symeon Stylites (Hans Lietzmann), Leipzig 1908, 20-78.</ref> եւ ասորերէն<ref>Ediert in: Acta martyrum et Sanctorum (Paul Bedjan), Bd. 4, Hildesheim, 1968, 507-644.</ref> վարքերը, որոնք գրուած են սուրբիսուրբին վախճանէն յետոյ։

Սիմէոն ՍիւնակեացըՍիւնակեաց ծնած է [[389]] թուականին [[Կիլիկիա|Կիլիկիոյ]]յի [[Սիս]] բնակավայրին մէջ՝ հունախօսյունախօս քրիստոնեայ գիւղացի ընտանիքի մը մէջ<ref>Nikolaos Trunte, Symeon Stylites, † 459, in: Wassilios Klein (Hrsg.), Syrische Kirchenväter, Stuttgart 2004, 71.</ref>։ Սկզբնական ժամանակ զբաղուած է հովութեամբհովւութեամբ, սակայն անգամ մը եկեղեցիին մէջ ան կը լսէ [[Աւետարան ըստ Ղուկասի|Ղուկասի Աւետարանի]] Զ, 21-26 հատուածը եւ կը որոշէկ՛որոշէ իրեն ամբողջութեամբ նուիրածնուիրել Աստուծոյ։ Ան կը մտնէ վանք եւ կը մնայ այնտեղ 10 տարի<ref>Nikolaos Trunte, Symeon Stylites, † 459, in: Wassilios Klein (Hrsg.), Syrische Kirchenväter, Stuttgart 2004, 72.</ref>։ Սակայն վանքի կեանքը անոր չի բաւարարեցբաւարարեր, եւ ան կը որոշէ իրեն նուիրած խիստ ճգնակեցութեան։ Իրեն համար կ'ընտրէ անմարդաբնակ վայր մը եւ այնտեղ կը կառուցէ սիւն մը, որու վրայ ալ կը սկսի բնակիլ եւ ըստ աւանդութեան այլեւս երբեք չի լքէր այն։զայն։ Ան կը վախճանի [[459]] թուականին։ Սիմէոնի մահէն յետոյետք անոր ճգնավայրը կը դառնայ քրիստոնէական կարեւոր ուխտատեղի, որնոր այժմ կը գտնուի ժամանակակից [[Սուրիա|Սուրիոյ]]յի հիւսիսի մէջՀիւսիսը եւ կը կրէ Քալաթ Սիման անուանումը։