«Ամասիա» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
Չ clean up, փոխարինվեց: ): → )։ (3) oգտվելով ԱՎԲ
Չ չտողադարձվող բացատը (։Դ Non-breaking space) փոխարինում եմ սովորականով։ oգտվելով ԱՎԲ
Տող 74.
Ամասիան ոմանք ենթադրաբար կը նոյնացնեն խեթական Կարախանայ բնակավայրի հետ։
 
Հին ժամանակ կը մտնէր [[Փոքր Հայք]]ի Առաջին Հայք շրջանը, իսկ Յուստինիանոս կայսեր (527  -  565) վարչական վերափոխութիւնիէն յետոյ՝ [[Երկրորդ Հայք]]ի մէջ։ Այժմ Ամասիայ գաւառի (սանջակ) եւ գաւառակի (կ'ազայ) կենդրոնն է, որոնք կը պատկանին Սեբաստիայի (Սվազի) նահանգին։
Երկարաձիգ ու հարուստ պատմութիւն ունի Ամասիան։ Պատմագիրները անոր հիմնադրումը վերագրում են [[ալեքսանդր Մակեդոնացի]]ի ժամանակներուն (մ.թ.այ. IV դ.)։ Անոնք կը հաղորդեն, որ քաղաքը կառուցուած է Ալեքսանդր Մակեդոնացիի հրամանով ` անոր հօրեղբայր Ամասիայի կողմէն, իսկ յետագային ընդարձակած ու վերակառուցած էր [[Միհրդատ VI Եւպատոր|միհրդատ Պոնտացի]]ն (մ.թ.այ. I դ.), դարձնելով իր մայրաքաղաքը: Այդ ժամանակներուն Ամասիան Փոքր Հայքի ամենանշանաւոր քաղաքներէն էր եւ բանուկ ճանապարհներով կապուած էր [[Եւդոկիայ]]յի, [[Սեբաստիայ]]յի ու [[Խարբերդ]]ի հետ: [[Ստրաբոն]]ը գրած է, որ իր հայրենի քաղաք Ամասիան ամուր քաղաք էր, շրջափակուած ամրակուռ պարիսպներու մէջ, իսկ [[Յովհաննէս Դրասխանակերտցի]]ն կը վկայէ, որ քաղաքը կը գրաւէր հսկայական տարածութիւն, «տիեզերասահման քաղաք» էր։ Այստեղ կառուցած էին արքունի պալատներ, կերտած Վանի ուրարտական կառոյցներու նման ձեռակերտեր, ստեղծած վիմափոր դամբարաններ։ Ամասիան, որ իր ընդհանուր համայնապատկերով նման էր հսկայական ամֆիթատրոնի մը, հին աշխարհի ամենագեղեցիկ քաղաքներէն մէկն էր, [[Կոստանդին Ծիրանածին]]ի յիշատակած Հայկական բանակաթեմի 7 նշանաւոր քաղաքներէն մէկը։ Յետագայ ժամանակներուն նոյնպէս Ամասիան խոշոր ու ծաղկուն քաղաք էր։ Արաբական հեղինակ Իբն-բաթուտան գրած է, որ Ամասիան «մեծ ու գեղեցիկ քաղաք է. ունի գետէր, պարտէզներ, ծառեր եւ շատ պտուղներ: Գետերու վրայ կան անիւներ, պարտէզները ջրելու եւ խմելու համար: Ունի լայն փողոցնէր ու շուկաներ: Իբրեւ ծաղկուն քաղաք, Ամասիան իր վրայ կը գրաւէր շատ նուաճողներու ուշադրութիւնը: Այն իշխած են հռոմէացիները, բիւզանդացիները, սելճուկները, մոնկոլները: [[Լենկթեմուր]]ը 7 ամիս շարունակ պաշարած է այդ քաղաքը, բայց չէ յաջողած այն գրաւել: Ամասիան թուրքերու կողմէն նուաճուած է Պայազիտ Սսուլթանի օրօվ, [[1392]] թուականին: Երբ այդ ժամանակներէն ալ սկսած է վայրէջք ապրել վաղեմի շէն ու ծաղկուն քաղաքը, XVIII-XIX դարերուն վերածուելով սովորական գաւառական անշուք կենդրոնի: Այն կարող է պարծենալ միայն իր անցեալի փառքով եւ յուշարձաններու ու հնութիւններու մնացորդներով, որոնց մասին յիշատակութիւններ ունին եւրոպական ճանապարհորդները` Տաւերնիեն, Տուրնեֆորը, Մորիերը, Համիլտօնը եւ ուրիշներ։ Ամասիայի մէջ կնքուած է սուլթանական Թուրքիայի եւ շահական Իրանի միջեւ [[1555]] թուականի հաշտութիւնը, որով Հայաստանն առաջին անգամ բաժանուած է այդ երկու գիշատիչ պետութիւններու միջեւ։
 
Տող 84.
 
== Պատմամշակութային կոթողները ==
Թէպէտ Ամասիան շատ տուժած է [[1734]] եւ [[1825]] թթ. տեղի ունեցած աւերիչ երկրաշարժերէն, այնուամենայնիւ, այստեղ տարբեր վիճակի մէջ պահպանուած են հին եւ միջնադարեան յուշարձաններ, տարբեր կառոյցներու աւերակներ, զանազան հնութիւններ։ Հնադարեան բերդի աւերակները գտնւում են քաղաքի դիմաց վեր խոյացող մերկ, անձրեւներէն լուացուած 200  մ բարձրութեամբ ժայռի վրայ, որու «կատարը պսակուած է հսկայական, դղեակի խարխլուած պարիսպներովէ` հին արքունական պալատի աւերակներով, իսկ բերդի ոտքերու տակ փռուած էր երբեմն հռչակուած բուն քաղաքը։ Բերդի պատերուն վրայ կան շատ մակագրութիւններ եւ արձանագրութիւններ։ Ենթադրւում է, որ Միհրդատ 6–րդը այստեղ կը պահէր իր գանձերը։ Պատմաճարտարապետական առումով յատկապէս յիշատակութեան արժանի են հնադարեան ժայռակերտ քարայր–դամբարանները, որոնք կը գտնւուին բերդակիր լեռան լանջին եւ կը վերաբերին հելլէնիստական ժամանակներուն։ Ատոնցմէ ամենաշքեղները Միհրդատի վիմափոր դամբարաններն են (թուրքերու կողմէն Այնալը-մաղարայ կոչուած քարայրները), որոնք թիւով 3 հատ են, մեծութեամբ սենեակի չափ, իրարմէ անջատուած միջանցքներով եւ իրար հետ կապուած քարեղէն սանդուղքներով։ Իրենց հնութեամբ ու ճարտարապետութեամբ քաղաքի յայտնի կառոյցներէն էին հայկական 4 եկեղեցիները՝ Ս.Աստուածածինը, որ կը համարւուէր քաղաքի մայր եկեղեցին, Ս.Նիկողայոսը՝ կառուցուած [[1218]] թ., Ս. Յակոբը՝ կառուցուած [[1255]] թ. եւ Ս.Գէւորգը։ Քաղաքին մէջ եւ անոր շրջակայքին մէջ կային մի քանի ուխտավայրեր եւ երկու վանք։ Մզկիթներէն յայտնին սուլթան Պայազիտի ջամին էր՝ երկու մինարէով, մարմարեայ սիւներով, արաբական նկարներով ու քանդակներով շէնք մը, որ ընդգծուած էր քաղաքի ընդհանուր համայնապատկերուն մէջ։ Իբրեւ գաւառի (իսկ այժմ վիլայեթի) կենդրոն, Ամասիայի մէջ կառուցուած են վարչական զանազան շէնքեր, որոնք իրենց մեծութեամբ ու յարմարանքներով կը տարբերւուէին սովորական բնակելի տներէն։ Ամասիայում, Իրիս (Եշիլիրման) գետի վրայ կառուցուած էին 5 կամուրջ, որոնք իրար հետ կը միացնէին քաղաքի երկու մասերը եւ որոնց վրայէն կ'անցնէին դէպի Եւդոկիայ ու Սեբաստիայ տանող ճանապարհները։ Այդ կամուրջներէն մէկուն հիմքն ունի աւելի քան [[2000]] տարուայ հնութիւն։
 
== Մշակոյթ ==
Վերցուած է «https://hyw.wikipedia.org/wiki/Ամասիա» էջէն