«Ռուբինեաններ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1.
{{ԱՀ}}
{{Արևելահայերեն|Ռուբինյաններ}}
[[Պատկեր:Cilician Armenia-hy.svg|մինի|աջից|350px|Կիլիկեան Հայաստանի թագաւորութիւնը Ռուբինեաններու օրերուն]]
'''Ռուբինեաններ''', հայ իշխանական եւ թագաւորական տոհմ [[Կիլիկիոյ Հայկական Թագաւորութիւն|Կիլիկեան Հայաստանի]] ([[1080]]–[[1219]])։
Տող 4 ⟶ 6՝
==Ծագում==
Նահապետն ու անուանադիրն է մեծ իշխան [[Ռուբէն Ա.|Ռուբէնը]]։ Ան աքսորեալ [[Գագիկ Բ.]] թագաւորի դաւադրական մահէն ետք անոր
==Իշխաններ==
[[Ռուբէն Ա.]]–ին գործակցած է եղբայրը՝ Թորոսը,
[[Կոստանդին Ա.]]–ի աւագ որդին եւ յաջորդը՝ [[Թորոս Ա.]], [[1104]]–ին բիւզանդական տիրապետութենէն մասամբ կ՛ազատագրէ Դաշտային Կիլիկիան՝ [[Սիս (արեւմտահայերէն)|Սիս]] եւ [[Անարզաբա (արեւմտահայերէն)|Անարզաբա]] քաղաքներով, [[1107]]–ին իշխան [[Կող Վասիլ]]ի օգնութեամբ Պերտուսի մօտ ջախջախած է սելճուկեան թուրքերը՝ կանխելով իրենց յառաջխաղացումը, [[1111]]–ին [[յոյներ]]էն ազատագրած է Կնդռոսկավիս բերդը։ Բիւզանդական Ալեքսիոս Ա. կայսրը հարկադրուած ճանչցած է Թորոս Ա.–ի ինքնավարութիւնը։ Թորոս Ա. որդիներ Կոստանդինը եւ [[Օշին]]ը մահացած են հաւանաբար թերեւս հօր կենդանութեան օրերուն։ Ուստի գահը ժառանգած է Թորոս Ա.–ի կրտսեր եղբայր Լեւոն Ա., իր տաղանդաւոր զօրավար ու գահակիցը։ Գահակալման սկիզբը [[Լեւոն Ա.]], հակահարուած հասցնելով սելճուկեան թուրքերու եւ խաչակիր ասպետներու ոտնձգութիւններուն, ամրապնդած է երկրի հիւսիսային եւ արեւելեան սահմանները, իսկ [[1132]]–ին բիւզանդացիներէն ազատագրած է Դաշտային [[Կիլիկիա (արեւմտահայերէն)|Կիլիկիան]]։ [[Հալէպ]]ի Զանգի ամիրայի եւ [[Եդեսիա (արեւմտահայերէն)|Եդեսիոյ]] դուքս Ճեսլին Բ.–ի դաշնակցութեամբ [[Լեւոն Ա.]] պարտութեան մատնած է Անտիոքի դքսութեան եւ Երուսաղէմի թագաւորութեան միացեալ ուժերուն, ընդարձակել երկրի սահմանները հարաւ–արեւելքը։ Սակայն [[1137]]–ի ամրան բիւզանդական նարխուժներու դէմ 35–օրեայ հերոսական դիմադրութենէն ետք, կնոջ եւ որդիներ՝ Ռուբէնի ու Թորոսի (Թորոս Բ.) հետ գերեւարուսծ է։ Կոստանդնուպոլսոյ մէջ բանտարկուած Լեւոն Ա. եւ իր գահաժառանգ որդի Ռուբէնը սպանուած են, իսկ [[Թորոս Բ.]] փախած է եւ եղբայրներու՝ Ստեփանէի ու Մլեհի օգնութեամբ վերականգնել ընդհատուած պետականութիւնը։ [[Կիլիկեան Հայաստան]]ի նուաճման նոր փորձերը աւարտած են բիւզանդական զօրքերու պարտութեամբ, կայսրութիւնը հարկադրուած ճանչցած է [[Թորոս Բ.]]–ի իշխանապետութիւնը՝ իրեն մեծարելով '',Պան Սեբաստոս»'' տիտղոսով։ Ստեղծելով մշտական եւ մարտունակ բանակ՝ [[Թորոս Բ.]] ընդարձակած եւ ամրապնդած է երկրի սահմանները, գահի շուրջ կեդրոնացրել հայ աւատատերտներուն, զբաղիլ շինարարական աշխատանքներով։ [[Թորոս Բ.]]–ին յաջորդած է [[Մլեհ]] եղբայրը, որ գահակալման սկզբնական տարիներբւն Հալէպի ամիրա Նուր ատ–Տինի զինակցութեամբ ջախջախած է Անտիոքի դքսութեան եւ [[Երուսաղէմի թագաւորութիւն|Երուսաղէմի թագաւորութեան]] ուժերը, երկրէն վտարած է խաչակիր ասպետներու հոգեւոր օրդենները, ապա բիւզանդացիներէն ազատագրած է Դաշտային [[Կիլիկիա (արեւմտահայերէն)|Կիլիկիան]]։ [[1173]]–ին Մլեհը վերակառուցած է [[Սիս (արեւմտահայերէն)|Սիս]] քաղաքը եւ մայրաքաղաքը Վահկայէն տեղափոխած է այնտեղ։ Դաժանօրէն պատժած եւ հալածած է իր նոր քաղաքական գիծին ընդդիմացող իշխաններն ու լատինամետ կղերականները, որուն համար շուտով զոհուած է պալատական դաւադրութեամբ։ Թաղուած է Մեծ քարի վանքին մէջ։ Մլեհին յաջորդած է անոր Ստեփանէ եղբօր աւագ որդին՝ [[Ռուբէն Գ.]]։ Իր գահակից եղբօր եւ տաղանդաւոր զօրավար Լեւոնի աջակցութեամբ [[Ռուբէն Գ.]] [[1180]]–ական թուականներուն վերջնականապէս ազատագրած է Ալեքսանդրետէն մինչեւ Սելեւկիա ձգուող ծովեզերքը, հենակետերը Կիլիկեան Հայաստանի մէջ։
==Թագաւորներ==
[[1187]]–ին [[Ռուբէն Գ.]] գահը կամովին յանձնած է [[Լեւոն Բ.]]–ին, որ շրջակայ թշնամիներուն դէմ շահած շարք մը նոր յաղթանակներով
==Ձուլում==
[[Լեւոն Բ]]ի մահով
== Ռուբինեաններու Գահացանկը ==
Տող 36 ⟶ 30՝
# [[Թորոս Բ.]] 1145-1169
# [[Ռուբէն Բ.]] 1169
# [[Մլեհ (արեւմտահայերէն)|Մլեհ]] 1169-1175
# [[Ռուբէն Գ.]] 1175-1187
# [[Լեւոն Բ.]] 1187-1219
|