«Գուրգէն Մահարի» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1.
'''Գուրգէն Մահարի''' (աւազանի անունով՝ Գուրգէն Աճէմեան․ [[Օգոստոս 1]], [[1903 թուական|1903]], Վան, [[Օսմանեան Կայսրութիւն|Օսմ.Կայսրութիւն]] - [[17 Յունիս]] [[1969 թուական|1969]], Պալանգա Լիթվա կամ՝ [[Լիթուանիա]], բանաստեղծ եւ արձակագիր։<ref name="գմ">https://azator.gr/?p=10834 Ազատ Օր օրաթերթ, թիւ 10834, 1 Օգոստոս 2018, Ն․ </ref>{{Տեղեկաքարտ Անձ
| անուն ազգանուն = Գուրգէն Մահարի
| բնագիր ԱԱՀ =
Տող 29.
Ծնած է [[Վան]]։ Մանկութեան եւ պատանութեան տարիները կ՛անցընէ ծննդավայրը ուր կը ստանայ նախնական կրթութիւնը Երամեան վարժարանին մէջ եւ հազիւ աւարտած՝ կը ճաշակէ Ա․ Համաշխարհային պատերազմի դառնութիւնները։ Կանուխէն հայրը կը կորսնցնէ։ Ցեղասպանութեան ժամանակ, «կ՛ապրի» [[Վանի Ինքնապաշտպանութիւն (1915)|Վանի ինքնապաշտպանական կռիւները]] ու ռուսական բանակին նահանջով կը հետեւի գաղթին՝ դէպի [[Երեւան]]։ Գաղթի ճամբուն, մեծ մայրը կը մահանայ եւ կը կորսնցնէ մայրն ու հարազատները։ Կը պատսպարուի [[Թիֆլիս]]ի, Ալեքսանդրուպոլսոյ (այժմ Կիւմրի) եւ [[Երեւան]]ի որբանոցներուն մէջ։
 
[[1918]]-թուականէն, առաջին բանաստեղծութիւնները լոյս կը տեսնեն Երեւանի[[Երեւան]]<nowiki/>ի «Վան-Տոսպ»<ref>http://tert.nla.am/archive/NLA%20AMSAGIR/van-tosp/1918/1918(3).pdf Վան-Տոսպ 1918 թիւ 3, էջ 6 </ref> <ref>Վան-Տոսպ, 1918, թիւ 10, էջ 8, http://tert.nla.am/archive/NLA%20AMSAGIR/van-tosp/1918/1918(10).pdf</ref>եւ «Աշխատանք» թերթերուն մէջ։
 
Կը վերագտնէ մայրն ու հարազատները։
Տող 35.
Կ՛աւարտէ Երեւանի համալսարանի լեզուագրական բաժինը։ <ref>Գուրգէն Մահարի, կենսագրութիւն Wikiwand https://www.wikiwand.com/hy/%D4%B3%D5%B8%D6%82%D6%80%D5%A3%D5%A5%D5%B6_%D5%84%D5%A1%D5%B0%D5%A1%D6%80%D5%AB</ref>
 
[[1922 թուական|1922]] թուականին կը հրատարակուի իր բանաստեղծութիւններուն առաջին հատորը՝ «Արտամետեան գիշերներ» խորագրով, իսկ 1932-ին, «Մրգա­հաս» խո­րագ­րով բա­նաս­տեղ­ծու­թիւններուն երկ­րորդ հա­տո­րը կը ձօնէ [[Եղիշէ Չարենցին։Չարենց]]<nowiki/>ին։
 
Կ՛ անդամակցի Հայաստանի Պրոլետարական Գրողներու Ընկերակցութեան մէջ:
 
<ref name="գմ" />1936թուականին Մահարին ալ կ՛ենթարկուի Խորհրդային կարգերու հա­մա­տա­րած հա­լա­ծան­քին ու բռնա­դա­տու­թեանց։ Մա­հա­պա­տիժ չստաչի ստա­նար, բայց Սիպիր աք­սո­րի կը դա­տա­պար­տուի մին­չեւ Ս­տա­լի­նի մա­հը։ Աք­սո­րի ընթացքին կ՛ ա­մուս­նանայ լիթ­վա­ցի Ան­տո­նի­նա­յի հետ։
 
1953ին[[1953 թուական|1953]]-ին աք­սո­րէն [[Երեւան|Ե­րե­ւան]] կը վե­րա­դառնայ․ առողջութիւնը քայքայուած է։ Մայրը արդէն մահացած է։ Սակայն կը վերսկսկի ստեղծագործել։ Կը հրատարակէ «­Ծաղ­կած փշա­լա­րեր» վի­պա­կը որ կը թարգմանուի ռու­սե­րէնի, ֆրան­սե­րէնի եւ անգ­լե­րէնի․ կը վերաբերի աքսորի տարիներուն։
 
Կը մահանայ 1969 թուականի Յունիս 17-ին, Լիթվա կամ [[Լիթուանիա]] ու կը թաղուի [[Երեւան]]։