«Անահիտ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

}}

'''Անահիտ''', հին հայկական դիցաբանութեան մէջ՝ պտղաբերութեան, արգասաւորութեան, ծննդաբերութեան, վաղ շրջանին՝ նաեւ ռազմի աստուածուհին։ [[Արամազդ]]ի դուստրն է (որոշ տուեալներու համաձայն եղած է Արամազդի կինը, ոչ թէ դուստրը<ref name="a">«Հայ հին վիպաշխարհը», Սարգիս Հարությունյան, ք. Երևան, 2004թ., 47-րդ էջ</ref>)։ Անահիտի կերպարի մարմնաւորումն իր արտացոլումը գտած է նաեւ այլ ժողովուրդներու դիցարաններուն մէջ, մասնաւորապէս պարսկականին՝ Անահիտային, [[Յոյներ|յունական]]ին՝ [[Արտեմիս]]ին, [[Հռոմ (արեւմտահայերէն)|հռոմ]]էականին՝ Տիանային, [[Եգիպտոս (արեւմտահայերէն)|եգիպտական]]ին՝ Նիիթին մէջ։

 

[[Նաւասարդ]]ի սկզբը ([[Օգոստոս 11]]-ին) մեծ շուքով կը նշուէր Անահիտի գլխաւոր տօնը՝ կապուած բերքի հասունացման հետ։ Տօնախմբութիւնները կը վերածուէին պտղաբերութեան տօնի, որուն ժամանակ բազմաթիւ ուխտաւորներ կը հաւաքուէին Անահիտին նուիրուած [[մեհեան]]ներուն շուրջ։ Ծիսակատարութիւնները կ՛ուղեկցուէին [[աղօթք]]ներով, երգերով, խնջոյքներով։ [[Քրիստոնէութիւն|Քրիստոնէութեան]] հաստատումէն ետք Անահիտի պաշտամունքը կը վերածուի [[Մարիամ Աստուածածին|Մարիամ Աստվածածնայ]] պաշտամունքի։ Անոր անունով կը կոչուէր հայկական հեթանոսական տոմարի ամիսներուն 19-րդ օրը։