«Ազդակ (օրաթերթ)» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 3.
5 ՄԱՐՏ 1927. ԼՈՅՍ ԱՇԽԱՐՀ ԵԿԱՒ ՍՓԻՒՌՔԱՀԱՅ ՄԱՄՈՒԼԻ ԴՐՕՇԱԿԻՐՆԵՐԷՆ «ԱԶԴԱԿ» ՕՐԱԹԵՐԹԸ:
 
1927-ին «Ռի­ատ Սոլհ» շրջա­նին մէջ գտնուող տպա­րա­նին մէջ ծնունդ առած «Ազ­դակ»-ը կը սկսի հրա­տա­րակ­ուիլ 4 էջե­րով` իւ­րա­քան­չիւր չո­րեք­շաբ­թի ու շա­բաթ օրե­րը, եռօր­եայ ու ապա եր­կօր­եայ դրու­թեամբ` ձեռ­քով շա­րուող ու բա­նող սար­քե­րու եր­կուն­քով: Իր հրա­տա­րա­կու­թեան առա­ջին տա­րի­նե­րուն «Ազ­դակ» կը գոր­ծէ նախ­կին Ժո­ղովր­դա­յին տան վա­րի յար­կը, տպագ­րա­կան սահ­մա­նա­փակ կա­րե­լիու­թիւն­նե­րով:
 
Սկիզբը եղած է եռօրեայ թերթ, [[1930]] թուականէն՝ երկօրեայ, իսկ 1 Մարտ [[1932]] թուականէն մինչեւ օրս՝ օրաթերթ։ Հիմնադիր եւ սեփականատէր-տնօրէն՝ Հայկ Պալեան։ Երբ Հայկ Պալ­եան կը նա­խա­ձեռ­նէ «Ազ­դակ»-ի հրա­տա­րա­կու­թեան գոր­ծին, իր թի­կուն­քին կ՛ու­նե­նայ քա­ջա­լե­րանքն ու գործ­նա­կան աջակ­ցու­թիւնը ՀՅԴ-ի Լի­բա­նա­նի Կեդ­րո­նա­կան Կո­մի­տէ­ին: Հայկ Պալ­եան կը գնէ «Նոր Փիւ­նիկ»-ին տպագ­րա­կան գոր­ծիք­նե­րը եւ տա­ռե­րը, որոնք հե­տա­գա­յին տա­րի­ներ շա­րու­նակ կը ծա­ռա­յեն «Ազ­դակ»-ին:
1988 թվականից պատասխանատու տնօրենն է Էվա Տերվիշյանը։
 
Սկիզբը եղած է եռօրեայ թերթ, [[1930]] թուականէն՝ երկօրեայ, իսկ [[1932]] թուականէն մինչեւ օրս՝ օրաթերթ։ Հիմնադիր եւ սեփականատէր-տնօրէն՝ Հայկ Պալեան։ Երբ Հայկ Պալ­եան կը նա­խա­ձեռ­նէ «Ազ­դակ»-ի հրա­տա­րա­կու­թեան գոր­ծին, իր թի­կուն­քին կ՛ու­նե­նայ քա­ջա­լե­րանքն ու գործ­նա­կան աջակ­ցու­թիւնը ՀՅԴ-ի Լի­բա­նա­նի Կեդ­րո­նա­կան Կո­մի­տէ­ին: Հայկ Պալ­եան կը գնէ «Նոր Փիւ­նիկ»-ին տպագ­րա­կան գոր­ծիք­նե­րը եւ տա­ռե­րը, որոնք հե­տա­գա­յին տա­րի­ներ շա­րու­նակ կը ծա­ռա­յեն «Ազ­դակ»-ին:
 
Իր հրա­տա­րա­կու­թեան առա­ջին տա­րի­նե­րուն «Ազ­դակ» կը գոր­ծէ նախ­կին Ժո­ղովր­դա­յին տան վա­րի յար­կը, տպագ­րա­կան սահ­մա­նա­փակ կա­րե­լիու­թիւն­նե­րով: Սա­կայն աւե­լի ուշ` 1930-ին թեր­թը կը դառ­նայ եր­կօր­եայ, իսկ 1932 մարտ 1-ին` օրա­թերթ:
 
1957-ին տպա­րանն ու խմբագ­րա­տու­նը կը փո­խադր­ուին Ուաթ­ուա­թի շրջան` Ճե­մա­րա­նէն քիչ մը ան­դին, «Արա Երե­ւան­եան» կեդ­րո­նա­կան ակում­բին քո­վը: Բարձ­րա­յարկ շէն­քի մը գետ­նա­յար­կը, նկու­ղէ մը, քա­նի մը սեն­եա­կէ եւ շա­րող ու տպող մե­քե­նա­նե­րէ բաղ­կա­ցած էր տպա­րա­նը: Շէն­քի մուտ­քին, ոս­կե­գոյն ցու­ցա­տախ­տա­կի մը վրայ գրուած էր «Ազ­դակ» եւ… դէ­պի ձախ ուղ­ղու­թիւն տուող սլաք մը կ՛առաջ­նոր­դէր աւե­լի ընդ­յա­տակ­եայ դուռ մը, ուր կա­րե­լի էր մուտք գոր­ծել, ապա այ­ցե­լել զա­նա­զան են­թա­բա­ժա­նում­ներ: