«Գրիգոր Նարեկացի» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Նարեկացիի պատկերը [[Մոսկուա]]յի Ս. Խաչ մայր տաճարի պատին վրայ Նարեկացիի ստեղծագործութիւններուն մէջ առանձին տեղ կը գրաւեն գանձերը՝ գրուած յատուկ տօնին երգուելու նպատակով։ Պահպանուած են շուրջ տասը գանձեր, ուր կը գովաբանեն տօնին խորհուրդը։ Գանձերը սերած են աւանդական քարոզէն եւ ունին քարոզին բնորոշ ձեւական յատկանիշներ։ Գանձերը առաջին կիրառողը եղած է Գրիգոր Նարեկացին։ «Գանձ» անունը կը ծագի Նարեկացիի ստեղծագործութիւններէն, որոնք կը սկսին «Գանձ» բառով՝ որմով կը պահպանուի հեղինակին անուան սկզբնադիրը եւ ամբողջութեան մէջ դուրս կը բերէ «Գրիգորի երգ» ծայրակապը։ Նարեկացիի գանձերուն բնորոշ են հետեւեալ յատկանիշները.

Ըստ Նարեկացիի՝ տղամարդու եւ կնոջ սէրը, որ հարսի եւ փեսայի սէր է, երբ կ'օրհնուի [[Ս.Պսակ|Ս. Պսակ]]ով, զուրկ չէ Հոգիի շնորհքէն։ Այսինքն սուրբ ընտանիքի գաղափարը ՆարեկացիիննՆարեկացիի հիմք կու տայ արդարացնելու տղամարդու եւ կնոջ սէրը։

Նարեկացիի գրիչին կը պատկանին նաեւ «Ապարանից խաչի պատմութիւն» վերնագրով երգ մը, որու հեղինակը գրած է Մոկաց աշխարհի [[Ապարանք (արեւմտահայերէն )|Ապարանք]] գիւղի վանական համալիր կառուցելու առիթով։ Գեղարուեստական արժէք կը ներկայացնէներկայացնեն նաեւ Նարեկացիի «Ճառ ներբողի» եւ «Գովեստ երգաբանութեան Տիրուհւոյն» ներբողեանները՝ նուիրուած Սուրբ Աստուածածինին։