«Աշոտ Բ․ Երկաթ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

'''Աշոտ Բ.''' (անյայտ – 929), Հայոց թագաւոր 914–էն։ [[Սմբատ Ա (արեւմտահայերէն)|Սմբատ Ա.ի]] որդին էր, որ եղաւ [[Բագրատունեաց Թագաւորութիւն|Բագրատունի Թագաւորներու]] ամէնէն նշանաւորներէն մէկը:մէկը։

Աշոտ Բ., երբ լսեց իր հօրը եղերական մահը, խումբ մը քաջերով յարձակեցաւ թշնամիներուն վրայ, վերագրաւեց բոլոր բերդերն ու քաղաքները, ջախջախեց Եուսուֆի բանակը, ցիր ու ցան ըրաւ, ձերբակալեց ոճրագործ հրամանատարները, մորթազերծ ըրաւ եւ անոնց մորթերը տիկերու վերածելով՝ կախեց բերդերու աշտարակներէն:աշտարակներէն։

Այս յաղթանակէն սարսափեցան թշնամիները, իրենց բերդերուն մէջ քաշուած նախարարները հաւաքուեցան Աշոտի շուրջ, Գագիկ Արծրունի իշխանը լսեց Աշոտի քաջութիւնը, մօտեցաւ անոր եւ ետք վերջ դարձաւ Բագրատունի թագաւորին աջակիցը:աջակիցը։

Աշոտ Բ. իր փառաւոր յաղթանակներուն եւ զօրաւոր կամքին համար կոչուեցաւ Երկաթ:Երկաթ։ Աշոտ Բ Երկաթ Աշոտ Բ. Սմբատ Ա.ի որդին էր, որ եղաւ Բագրատունի Թագաւորներու ամէնէն նշանաւորներէն մէկը:մէկը։

Աշոտ Երկաթի այս առաջին յաղթանակներուն ատեն Եուսուֆ փախաւ եւ ազատեցաւ:ազատեցաւ։ Քանի մը տարի ետք, կրկին յարձակեցաւ Հայաստանի վրայ:Այսվրայ։Այս կռիւները տեւեցին ամբողջ եօթը տարի:տարի։ Եուսուֆ չկրցաւ յաղթել Աշոտի եւ իր պարտութեան վրէժը լուծեց անզէն եւ անպաշտման ժողովուրդէն:Կոտրեցժողովուրդէն։Կոտրեց հազարաւոր շինականներ, աշխատաւոր մշակներ:մշակներ։

Եօթնամեայ այս կռիւներուն պատճարով, երկիրը աղքատացաւ, սկսաւ սովը:սովը։

Աշոտ յաղթեց նաեւ ահաւոր սովին.երկիրը թշնամիներէն մաքրելէ ետք իր ժողվուրդին հետ աշխատեցաւ, օգնեց երկրագործին եւ այս ձեւով վերսկսաւ խաղաղ աշխատանքը:աշխատանքը։ Այս ահաւոր սովին լուրը հասաւ նաեւ Կոստանդնու Պոլիս. Բիւզանդիոնի Կոստանդին կայսրը, որ հայ էր ծագումով, երբ հայոց կաթողիկոսին նամակը ստացաւ, օգնեց սովահարներուն:սովահարներուն։ Հայաստանի ներքին կեանքը կը խանգարուի,- Պարտուած Եուսուֆ կրկին նենգութեան դիմեց, խանգարեց [[Հայաստան (արեւմտահայերէն)|Հայաստանի]] ներքին կեանքը:կեանքը։

Աշոտ Բ.ի հօրրեղբօր որդին՝ Աշոտ, իբրեւ պատանդ, կը մնար Եուսուֆի քով:քով։ Նէնգամիտ ոստիկանը թագաւոր ձեռնադրեց Աշոտը եւ ղրկեց Հայաստան՝ այս միջոցով լուծելու համար իր պարտութեան վրէժը:վրէժը։ Աշոտ կարգ մը հայ եւ օտար զինուորներու գլուխն անցած՝ յարձակեցաւ իր ազգականին վրայ:Այսվրայ։Այս կռիւները տեւեցին երկու տարի, բայց ի վերջոյ Աշոտները հաշտուեցան իրարու հետ:հետ։ Եուսուֆ կրկին հանգիստ չմնաց. օգտուելով Աբասեան հարստութեան տկարացումէն՝ ապստամբեցաւ ամիրայապետին դէմ:դէմ։ Բագրատունի թագաւորը յարձակեցաւ ապստամբին վրայ եւ ձերբակալեց զայն:զայն։ Ամիրայապետը ուրախացաւ եւ Բ.ը կոչեց Շահնշահ:Շահնշահ։

Աշոտ Երկաթ երկար կռիւներէ յոգնած, իր հարիւր հետեւորդներով գնաց Սեւան կղզին, հանգստանալու համար:համար։

Եուսուֆի յաջորդը՝ Պեշիր, առիթը յարմար նկատելով, գաղտնաբար պաշարեց Սեւանը:Սեւանը։ Արիասիրտ Աշոտ անմիջապէս նաւակներ պատրաստեց, իւրաքանչիւր նաւակի մէջ եօթնական զինուոր դնելով՝ յարձակեցաւ Պեշիրի վրայ:վրայ։ Պեշիրի բանակը այս անսպասելի յարձակումին առջեւ խուճապահար փախաւ, բայց Գէորգ Մարզպետունի իշխանը հալածեց զանոնք մինչեւ հեռաւոր սահմանները:սահմանները։ Այս յաղթանակէն ետք, Պեշիր այլեւս չհամարձակեցաւ մօտենալ Հայաստանի:Հայաստանի։ Խիզախութեան եւ կորովի համար Աշոտ Բ․ ստացած է «Երկաթ» մականունը։ 928 թուականին Աշոտ Երկաթ Ատրպատականի ամիրային հետ դիմակայած են եւ հետ շպրտած բիւզանդական զօրքերը<ref>Հայ ժողովրդի պատմություն,հատոր III, Երևան, 1979, էջ 153</ref>։ Աշոտ Երկաթ իր վերջին օրերուն նուիրուեցաւ շինարարութեան, մեռաւ խաղաղութեան մէջ, [[929]]-ին:ին։