«Աշոտ Բ․ Երկաթ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
Չ վերջակետների ուղղում, փոխարինվեց: ը: → ը։ (27)
Չ →‎Եօթնամեայ Կռիւներ: կետադրություն և բացատներ, փոխարինվեց: յ։Ա → յ։ Ա (3) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 11.
 
== Եօթնամեայ Կռիւներ ==
Աշոտ Երկաթի այս առաջին յաղթանակներուն ատեն Եուսուֆ փախաւ եւ ազատեցաւ։ Քանի մը տարի ետք, կրկին յարձակեցաւ Հայաստանի վրայ։Այսվրայ։ Այս կռիւները տեւեցին ամբողջ եօթը տարի։ Եուսուֆ չկրցաւ յաղթել Աշոտի եւ իր պարտութեան վրէժը լուծեց անզէն եւ անպաշտման ժողովուրդէն։Կոտրեցժողովուրդէն։ Կոտրեց հազարաւոր շինականներ, աշխատաւոր մշակներ։
 
Եօթնամեայ այս կռիւներուն պատճարով, երկիրը աղքատացաւ, սկսաւ սովը։
Տող 17.
Աշոտ յաղթեց նաեւ ահաւոր սովին.երկիրը թշնամիներէն մաքրելէ ետք իր ժողվուրդին հետ աշխատեցաւ, օգնեց երկրագործին եւ այս ձեւով վերսկսաւ խաղաղ աշխատանքը։ Այս ահաւոր սովին լուրը հասաւ նաեւ Կոստանդնու Պոլիս. Բիւզանդիոնի Կոստանդին կայսրը, որ հայ էր ծագումով, երբ հայոց կաթողիկոսին նամակը ստացաւ, օգնեց սովահարներուն։ Հայաստանի ներքին կեանքը կը խանգարուի,- Պարտուած Եուսուֆ կրկին նենգութեան դիմեց, խանգարեց [[Հայաստան (արեւմտահայերէն)|Հայաստանի]] ներքին կեանքը։
 
Աշոտ Բ.ի հօրրեղբօր որդին՝ Աշոտ, իբրեւ պատանդ, կը մնար Եուսուֆի քով։ Նէնգամիտ ոստիկանը թագաւոր ձեռնադրեց Աշոտը եւ ղրկեց Հայաստան՝ այս միջոցով լուծելու համար իր պարտութեան վրէժը։ Աշոտ կարգ մը հայ եւ օտար զինուորներու գլուխն անցած՝ յարձակեցաւ իր ազգականին վրայ։Այսվրայ։ Այս կռիւները տեւեցին երկու տարի, բայց ի վերջոյ Աշոտները հաշտուեցան իրարու հետ։ Եուսուֆ կրկին հանգիստ չմնաց. օգտուելով Աբասեան հարստութեան տկարացումէն՝ ապստամբեցաւ ամիրայապետին դէմ։ Բագրատունի թագաւորը յարձակեցաւ ապստամբին վրայ եւ ձերբակալեց զայն։ Ամիրայապետը ուրախացաւ եւ Բ.ը կոչեց Շահնշահ։
== Սեւանի Նաւամարտը ==