'''Աղանուրեան Յարութիւն Աղանուրեան''', ծնած է [[1760]]-ին իսկ մահացած է [[25 Յունիս]] [[1836]]-ին: դուականին: Որդի Իսահաիկ, կոչուած նաեւ Իսահակեան, ծնած է Նոր Ջուղա [[1760]]-ին, մանուկ հասակէ մեծապէս հատեքրքրուած է երկնակամարով. տակաւին 13 ամեայ՝ զարմացուցած է իր հայրը երբ հաւաստած է անոր թէ՝ լուսինը պիտի խաւարէ նոյն գիշերը՝ այնինչ մամուն: Գրած է բազմաթիւ գործեր՝ մեծ մասամբ անտիպ, տաղաչափեալ Սաղմոս եւ Նոր Կտակարաան «հոմերական ոտիւք» Քարոզներ, Ճառեր, Աստուածաբանութիւն, Քրիստոսի Մարդեղութիւն, Տօմարագիտութիւնը եւ հայ լեզուի վրայ խոր ու չքնաղ քննութիւն մը՝ զոր վերջին օրերուն յղկած ու կատարելագործած էր, ըստ վկայութեան ճոխ հաւաքածոյ մը, որմէ օգտուած են Մատրամի տպարանները: Աղանուր Պօմպէյէն տեղափոխուած է Կալաթա՝ ուր իր հոտութենէն օգտուած են նաեւ Մարդասիրական Ճեմարանի սանունք, իրենց ուսուցիչ ունենալով զինք. անոնք իր կենդանագիրն ալ պատրաստել տալով՝ նուիրած են Ս. Նազարէթ եկեղեցիին: Հ. Միք. Չարմչեան [[15 Յունուար]] [[1787]] ին գրով խնդրած է իրմէ Պարսից թագաւորներու անունները՝ ժամանակագրական ծանօթութիւններով, այս գործը թելադրութեամբ Աղանուրի կը յօրինէ Խաչատուր աբեղայ Ջուղայեցի զոր Աղամագրաց ցուցակով մը, Կալաթայէն Պոմպէյ կը դառնայ,ուր կը մահանա:
