«Ապարանի Սուրբ Խաչ Եկեղեցի» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
Տող 26.
40-ականներու վերջին, Սուրբ Խաչ եկեղեցին պղծուած է, քանի որ այն օգտագործած են որպէս կոլտնտեսութեան պահեստ, բայց [[1959]] թուականին վերադարձուած է բնակավայրի ծխական համայնքին՝ շնորհիվ ծխական համայնքի խորհրդի եւ անոր նախագահի՝ դարբին Սենօ Մայիլեանի։
 
Պատմական Արարատ աշխարհի պատմական Նիգ գաւառի պատմական Քասախ աւանի կենդրոնը բխած է «40 աղբիւր» կոչուած սառնորակ գետը։ Նոյն գետի ակունքներու մոտ կառուցուած է Աբարանի Սուրբ Խաչ եկեղեցւոյ մէջ 1700 տարիներ շարունակ հորդածյորդած է Սուրբ Հոգւոյն կենարար ջուրը՝ ոռոգելով Տիրոջ անդաստանները Աւետարանի կենարար լոյսով։
 
== Տաճար և պատերազմ ==
 
1700-ամյա տաճարը անցած է բազմաթիւ փորձութիւններու միջով, տեսած է [[երկրաշարժ]]եր, սովեր, համաճարակներ, պատերազմներ, սակայն մնացած է կանգուն։ Թէ՛ խաղաղ օրերուն, թէ՛ արհավիրքի տարիներուն անոր սուրբ Սեղանէն դարեր շարունակ բաշխուած է Կենաց հացը։
 
[[1918]] թուականի մայիսին [[Ալեքսանդրապոլ]]ի մէջ առկայ ամենալուրջ ռազմական զօրութիւնը՝ Հայոց բանակը, Էրզրումի, Սարիղամիշի, Կարսի անսպասելի յարձակումէն յետոյ կը նահանջէր։
 
Մայիսի 15-ին Ալեքսանդրապոլը պարտուեցաւ։ Անդրանիկը Դսեղ բարձրացած էր, սպարապետ Նազարբեկովը Ղարաքիլիսէի ճակատամարտէն «յոգնած», զօրքը կը տանի Դիլիջան… {{քաղվածք|Վեհիբ փաշան կու գայ Արարատեան դաշտով Երեւանի վրայ։ Էսադ փաշան կարճ ճամբով կ'անցնի Սպիտակի լեռնանցքով՝ Աբարան-Երեւան։ Պէտք էր ճակատամարտիլ։ Արամ Մանուկեանի ձայնը մինակ չմնաց։ Վանի պաշտպանութեան հերոս, ազգային-պետական գործիչն իր ռազմական կարողութիւններով զօրավիգ եղաւ գնդապետ Մելիք-Բեկ Փիրումեանը եւ Գարեգին եպիսկոպոս Յովսէփեանը։
Ճանապարհը Աբարանով Երեւան բաց էր։ Էսադ փաշան եօթ հազարանոց բանակով կու գար Աբարանի վրայ, ոտնատակ տալու-անցնելու Երեւան՝ միանալու Վեհիբին՝ վերջնականապես ջնջելու աշխարհի երեսից հայ-Հայաստան։ Իսկ գիւղը լեցուած տղաքը չէին շտապեր դիրք բռնել… Գիւղի մէջ քահանան բացօթեայ Ս. Պատարագ կը մատուցեր։ Տղաքը, հաղորդութիւն առնելէ առաջ, ծունկի եկած կը խոստովանէին կամայ թէ ակամայ գործած մեղքերը…}}
Անհնար է մեղքերու բեռան տակ կռուելու, եւ առաւել եւս, յաղթել։
Այստեղ, Քասախի ակունքներու մէջ [[15-րդ դար]]երու խորքէն կ'արձագանքուի Աւարայրի հնչած կոչը, եւ … տղաքը գիւղի մէջ ծնրադրած կը մաքրուէին Փրկչական Արիւնով՝ հեռացնելով իրենցմէ ամէն մեղք կոչուած բան՝ ականջալուր Ս. Զօրավարի յօրդորին.
{{քաղվածք|''«Եւ արդ եկել, հասել է ժամանակը…»:''}}