'''Խաչակիրներու երկրորդ արշաւանք,''' ռազմական հակամարտութիւն [[Մերձաւոր Արեւելք]]ի մէջ [[Խաչակրաց Պետութիւններ|խաչակրաց պետութիւններու]] եւ [[Զանգիներու Ամիրայութիւն|Զանգիներու ամիրայութեան]] միջեւ՝ [[1147]]-[[1149]]–ին։ Պատերազմի կոչով հանդէս եկած էր Հռոմի [[Եւգենեոս III|Եւգենեոս]] Գ. (1145-1153) պապը։ ԱրշաւանքիԱրշաւանքին նպատակը այն էր, որ մուսուլմաններէնիսլամներէն ետետք գրաւել [[Եդեսիա]]ն ու վերականգնել տեղի [[Եդեսիոյ Կոմսութիւն|խաչակրաց կոմսութիւնը]]:
Խաչակիրներու զօրքերը ղեկավարած են [[Պալդուին III (Երուսաղէմի արքայ)|Պալդուին III]] Գ. ([[Երուսաղէմի Թագաւորութիւն|Երուսաղէմ]]), [[Լուի VII Երիտասարդ|Լուի VII]] Է. ([[Ֆրանսայի Թագաւորութիւն|Ֆրանսա]]), [[Ալֆոնսո VII|Ալֆոնսո]] Է. ([[Կաստիլիոյ Թագաւորութիւն|Կաստիլիա]]), [[Կոնրադ III (Գերմանիոյ արքայ)|Կոնրադ IIIԳ.]] ([[Սրբազան Հռոմէական Կայսրութիւն|Գերմանիա]]), [[Ստեֆէն (Անգլիոյ արքայ)|Ստեֆէն]] ([[Անգլիոյ Թագաւորութիւն|Անգլիա]]) արքաները.եւ իրենց հպատակ ազնուականները։ [[1148]]–ին արշաւանքին միացանկը միանան [[դանիա]]կան, [[Ֆլանդրիոյ Կոմսութիւն|ֆլանդրիական]], [[Պապական Մարզ|իտալական]], [[Չեխական Թագաւորութիւն|չեխական]] ու [[Լեհաստանի Թագաւորութիւն|լեհական]] ջոկատները։
Անցնելով [[Բիւզանդական Կայսրութիւն|Բիւզանդիոնի]] տարածքով դէպի [[Փոքր Ասիա]]` ֆրանսական ու գերմանական բանակները պարտութիւն կրեցինկը կրեն [[Իկոնիոյ Սուլթանութիւն|սելճուքներէն]]: ՀամաձայնԱրեւմտեան քրիստոնէական հիմնական արեւմտեանաղբիւրին քրիստոնէականհամաձայն աղբիւրի` [[Օդո Դեյլացու|Օդո Դեյլացիի]] եւ [[Սիրիակ Քրիստիանս]]ի, Բիւզանդիոնի կայսր [[Մանուիլ I Կոմնենոս|Մանուիլ Ա. Կոմնենոս]]ը գաղտնի խոչընդոտներ կը ստեղծէր խաչակիրներու առաջխաղացմանըյառաջխաղացման, հատկապէսյատկապէս Անատոլի մէջ եւ հրամայած է սելճուքներուն գրոհել անոնց վրայ։ Լուիի եւ Կոնրադի մնացած բանակները [[Երուսաղէմ]] կը մեկնին եւ կը նախապատրաստուին [[1148]]–ին չկազմակերպուած գրոհին, որ տեղի պիտի ունենար [[Տամասկոս|Դամասկոս]]ի վրայ։ Արեւելքի մէջ խաչակիրները ջախջախիչ պարտութիւն կրեցին մուսուլմաններէն։ 13.000-անոց միացեալ խաչակրաց բանակը, որ պէտքպետք է Անգլիայէն նաւերով ուղեւորուէր դէպի [[Սրբազան Երկիր|Սրբազան երկիր]], կանգնեցուեցաւ՝կանգ 7.000-անոցկ՝առնէ փորթուկալականբանակին [[Լիսաբոնի Պաշարում|ԼիսաբոնըԼիզպոնը գրաւելու]] եւ մուսուլմաններունիսլամները վտարելու համար։
Խաչակրաց երկրորդ արշաւանքը չկրցաւչի կրնար իրականացնել եւրոպացի միապետներու նպատակը՝ ազատագրել Եդեսիան անհաւատներու ձեռքէն։ Խաչակիր ասպետներն ու միապետներըմիապետերը այդ մէկուն իբրեւ պատասխան Երուսաղէմի թագաւորի զօրքերուն միացան՝կը միանան՝ ՏամասկոսիԴամասկոսի անյաջող գրոհիգրոհին ժամանակ։
