→Պետութեան մասին Արիստոտէլեան ուսմունք: չի կ’ըրնար ունենալ - չի կրնար ունենալ , չի կ’ըրնար պատկերացնել - չի կրնար պատկերացնել , ստրուկների - ստրուկներու, հարաբերելու -յարաբերելու
Պետութեան մասին Արիստոտէլեան ուսմունքը հիմնուածէ այն մէկին վրայ, որ մարդը ի բնէ հասարակական-քաղաքական էակ է, ստեղծուած է համատեղ սոցիալական կեանքի համար։ Մարդը առանց միւս մարդկանց հետ հարաբերելույարաբերելու չի կ’ըրնարկրնար ունենալ լիարժէք կեանք։ Հասարակութիւնէն դուրս ապրող մարդը, ըստ Արիստոտէլի, կամ գէրմարդ է կամ ալ՝ բարոյական իմաստով զարգացած է։ Մարդկանց համակերցութեան ձեւերը բազմազան են, բայց բարձրագոյնը, որուն կ’ենթարկուի միւս բոլորը, պետութիւնն է։ Սկիզբը, ձեւաւորուած են ընտանիքները, յետոյ համայնքները, այնուհետեւ՝ պետութիւնը։ Լաւագոյն պետական կառաւարման ձեւը, ըստ Արիստոտէլի, Հունական քաղաք-պետութիւնն է, քանի որ միայն յոյները կարողութիւնը ունին ազատութիւնը համատեղել կարգի եւ մշակոյթի հետ։ Լաւագոյն պետութիւնը չի կ’ըրնարկրնար պատկերացնել առանց ստրուկներիստրուկներու, թէեւ ինչպէս վերջերս, աշխատաւորները, երկրագործները եւ արհեստաւորները չունին քաղաքացիական իրաւունքներ։ Ստրուկը ինքն իրեն չի պատկանիր, բայց մարդ է, որ բնութեամբ ստրուկ է։ Ինչպէս Պղատոն, այնպէս ալ Արիստոտէլը, կարեւոր դիրքեր կ’ունենան պետութեան մարդկանց դաստիարակութեան եւ բարոյական կատարալագործման գործին մէջ<ref>Արիստոտել - Աթենքի հասարակարգը</ref>։
