'''Ստեփան Ասլանեան Փաշա (1822–1901թթ․)''' ([[1822]] – [[1901]] թթ․), հայ բանասերբանասէր, հասարակական-կրթական տաճկահայ գործիչ։
Ծնած է [[Կ. Պոլիս]] 22 [[Դեկտեմբեր]] [[1822]]–ին։ Նախնական կրթութիւնը կը ստանայ Սկիւտարի[[Սկիւտար]]ի ճեմարանին մէջ եւ ապա կ'երթայ [[Կալաթա]]՝ Սէրայի ուսանող։ [[1848]]–ին բժշկական վկայական ստանալով կ'անցնի [[Վիեննա]] եւ այնտեղի համալսարանէն նոյնպիսի վկայական ստանալով Կ. [[Պոլիս]] կը վերադառնայ։ [[1870]]–ին զինուորական բժշկական ճիւղի սպարապետութեան անդամ կ'ընտրուի եւ միեւնոյն տարին փաշայութեան տիտղոսին կ'արժանանայ։ [[1877]]–ին թրքական կառավարութիւնը զինք [[Եվրոպա|Եւրոպա]] կ'ուղարկէ՝ [[Պոլիս]] բժիշկներ հրաւիրելու համար։ Բացի բժշկական ասպարէզի իր ունեցած պաշտօններուն, ան Տաճկաստանի մէջ կը վարէ այլ պաշտօններ ալ. ինչպէս օրինակ՝ [[1863]]–ին Թրքականթրքական Հանրայինհանրային կրթութեան վարիչ։
Իբր ազգային գործիչ ան ասպարէզ կու գայ [[1846]]–ին երբ Բերայի [[ՆարեկյանԲերա]]յի վարժարան|[[Նարեկեան վարժարան]]ի հոգաբարձու կ'ընտրուի։ [[1859]]–ին կ'ընտրուի Գերագոյն ժողովի ատենապետ, իսկ [[1863]]–ին անդամ Քաղաքական ժողովի, պաշտօն մը, որ կը վարէ բաւական երկար ժամանակ։ [[1875]]-[[1880]] թուականներուն կ'ըլլայ պատրիարքական ժողովի ատենապետ, [[1879]]–ին [[ԵրուսաղեմԵրուսաղէմ]]ի, իսկ [[1883]]–ին Եգիպտոսի[[Եգիպտոս]]ի պատուիրակ։ Կը մահանայ Կ. ՊոլիսՊոլսոյ մէջ [[17 Նոյեմբեր]] [[1901]]–ին։
