«Ատանա» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

[[12-րդ դար|12]]-[[14-րդ դար]]երու մտած է Կիլիկիոյի հայկական թագաւորութեան կազմի։ Եղած է արհեստագործական եւ առեւտուրի նշանաւոր կեդրոն։ Ատանայի մէջ տեղի ունեցած են [[1303]] և [[1316]] թուականներու [[Ադանայի ժողով 1316|եկեղեցական ժողովները]] ծանօթ իբր Ատանայի ժողով։ [[13-րդ դար|13]]-[[14-րդ դար]]երուն Ատանայի մէջ կառուցուած են թագաւորական պալատը՝ [[Ս. Մինաս տաճար]]ով, [[Ս. Աստվածածին|Սուրբ Աստուածածին]] եւ [[Ս. Ստեփանոս|Սուրբ Ստեփանոս]] եկեղեցիները։ Ս. Ստեփանոսի մօտ հայերն ունեցած են նաեւ Ս. Յակոբ եւ Ս. Սարգիս եկեղեցիները, որոնք հետագային կործանուած են։

 

[[20-րդ դար]]ի սկիզբին Ատանան ունէր 45000 բնակիչ, մէջը ըլլալով 12600՝ [[հայեր]]։ Նրանք կը զբաղուէին արհեստով, առեւտուրով եւ գիւղատնտեսութեամբ։ Լուսավորչական հայերը 2500 տուն ունէին եւ մէկ մանկապարտէզ, երեք դպրոց (Աբգարեան, Աշխէնեան, Արամեան), ուր կը սորվէին շուրջ 1500 աշակերտ։ Կաթողիկէ հայերը (170 տուն) ունէին մեկ եկեղեցի Անարատ Հղութեան Ս. Կոյսի անունով եւ մէկ դպրոց։ Կար նաեւ լադինական դպրոց, ուր աշակերտներու մեծ մասը հայեր էին։ Փոքրաթիւ հայ աւետարանականները ունէին իրենց ժողովարաններն ու դպրոցները։ Ատանայի հայերը օսմանեան տիրապետութեան 300 տարիներու ընթացքին դարձած էին թրքախօս եւ նորաբաց բազմաթիւ հայկական դպրոցներու շնորհիւ հայոց լեզուն սկսած էր վերակենդանանալ։