«Հալէպ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

'''Հալէպ'''<ref>{{ՏՈՒՏ|section=II.A.3|page=55}}</ref> (''ԱլեբբոԱլեբբօ, Հալապ'' (հին շրջանին՝ ''Բերոյա'', հայկական աղբիւրներուն մէջ‘ ''Բերիա, Տիբերիա, Խալիպոն, Խաղաբ''), {{lang-ar|حَلَب}}, [[արևմտահայերէն|արեւմտահայերէն]]՝ Հալէպ), քաղաք [[Սուրիա|Սուրիո]]<nowiki/>յիյ հիւսիս-արեւմուտքը, Հալէպ մարզի (մուհավազայիմուհաֆազայի) վարչական կեդրոնը, Սուրիոյ մեծագոյն քաղաքը եւ Սուրիոյ ամենամեծ հայաբնակ քաղաքը։ Ըստ1999-ի տուեալներուն, ունէր 1,5 միլիոն բնակիչ (1999), իսկ ըստ 2004-ի տուեալներուն՝ 2,132,100 բնակիչ(2004)։բնակիչ։

Հայկական գաղութի վերաբերեալ առաջին հաւաստի տեղեկութիւնը կայ 1329-ին Հալէպի մէջ գրուած հայկական ձեռագրիձեռագիրի մը յիշատակարանիյիշատակարանին մէջ, ըստ որուն, XIV դԺԴ. դարուն, Հալէպի մէջ եղած է հայկական համայնք եւ Ս. Աստուածածին հայ առաքելական եկեղեցի։եկեղեցին։ Հալէպը միջազգային տարանցիկ առեւտուրի կեդրոն դառնալով՝ նպաստած է հայ համայնքի վերելքին։ 1616-ին Հալէպի մէջ կար շուրջ 6 հազար, 1652-ին՝ աւելի քան 20 հազար հայ ([[Ջուղա, (Նախիջեւան)|Ջուղա]]<nowiki/>յէն, [[Երեւան]]<nowiki/>էն, [[Արցախի Հանրապետութիւն|Ղարաբաղ]]<nowiki/>էն, [[Էրզրում]]<nowiki/>էն, [[Սեբաստիա]]<nowiki/>յէն, [[Կիլիկիա]]<nowiki/>յէն գաղթած)։ ԳլխաւորաբարԱնոնք գլխաւորաբար վարպետ ոսկերիչներ, ակնագործներ, կաշեգործներ, եւ մետաքսագործներ էին։ Նշանակալից էր հայ խոջաներուխոճաներու (մեծ առեւտրականներ) դերը Սուրիոյ միջազգային առեւտուրի եւ ապրանքափոխանակութեանապրանքի փոխանակութեան մէջ։ ԶբաղուելովԶբաղելով Պարսկաստանի[[Իրան|Պարսկաստան]]<nowiki/>ի եւ [[Սուրիա|Սուրիոյ]] հում մետաքսի առեւտուրով՝ անոնք աշխոյժ կապերու մէջ էին [[Վենետիկ]]<nowiki/>ի, [[ՋենովաՃենովայի Հայերը|Ճենովա]]<nowiki/>յի, [[Լիվոռնօ|Լիվոռնո]]<nowiki/>յի, [[Ամստերդամ|ԱմստերտամԱմսթերտամ]]<nowiki/>ի, [[ՄարսելՄարսէյ|Մարսէյլ]]<nowiki/>ի շուկաներուն հետ։