«Օրորա Մարտիկանեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Ան ականատես դարձած է իր ծնողներուն սպանութեան, կորսնցուցած՝ քոյրերն ու եղբայրները եւ ենթարկուած բազմազան չարչարանքներու: 14 տարեկան աղջնակը վաճառուած է գերիներու շուկան<ref>[http://www.aztagdaily.com/archives/227561 Կին Դէմքեր։]</ref> (առեւանգուած եւ ծախուած է իբրեւ գերի Անատոլիոյ մէջ) եւ ստիպուած որոշ ժամանակ մը մնացած է թուրք եւ քիւրտ աղաներու հարեմներուն մէջ։ Մարտիկանեան լեռնային ճամբաներով հասած է [[Էրզրում]], որ այդ օրերուն կը գտնուէր ռուսական զօրքերու վերահսկողութեան տակ: Փախած է [[Թիֆլիս]] ([[Վրաստան]]), որմէ ետք անցած է [[Սեն Փեթերսպուրկ|Ս. Փեթերսպուրկ]], ապա՝ [[Օսլօ]]։ Այնուհետեւ Արշալոյս յաջողած է հասնիլ [[Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ|Միացեալ Նահանգներ՝Նահանգներ]]՝ [[Նիւ Եորք]], Մերձաւոր Արեւելքի Նպաստամատոյցի օգնութեամբ։

{{քաղուածք| Արշալոյս մաս կը կազմէ այն 17 հայ աղջիկներու խմբակին, որոնք կ՛առեւանգուինկ'առեւանգուին արիւնարբու թուրք զինեալներու կողմէ, որոնք կ՛որոշենկ'որոշեն սպաննել զանոնք փայտեայ խաչերու վրայ, որովհետեւ անոնք կը մերժեն իսլամանալ եւ հլու հնազանդ կենակցիլ իրենց հետ: Ուստի զինեալները կը պատրաստեն 16 փայտեայ խաչեր փոխան 17ի17-ի եւ կը գործադրեն անմեղմ 16 հայուհիներու սպաննութիւնը խաչելութեամբ: Արշալոյս հրաշքով մը մաս չի կազմեր այդ խաչեալներուն եւ փախուստ տալով կը ձերբազատուի զինեալներու ձեռքէն:

ՄԱԱՆի կարգադրութեամբ եւ զօրավար [[Անդրանիկ Օզանեան|Անդրանիկ]]ի օժանդակութեամբ կ՛որոշուիկ'որոշուի Արշալոյսը հասցնել Ամերիկա: Զօրավար Անդրանիկ Արշալոյսին կ՛ըսէկ'ըսէ հետեւեալը.

«Կարգադրուեցաւ, որ դուն ղրկուիս Ամերիկա, ուր մեր թշուառ հայերը ունին շատ մը բարեկամ ընկերներ: Երբ հասնիս Ամերիկա, այդ սիրեցեալ երկիրը, պատմէ ամերիկացիներուն, որ [[Հայաստան]] վտանգի մէջ է, բզկտուած եւ արիւնոտ, սակայն անիկա պիտի վերականգնի, եթէ Ամերիկան օգնէ մեզի, սննդեղէն եւ դրամ ղրկէ անօթի հայերուն, որպէսզի բոլոր հայերը վերադառնան իրենց տուները, երբ պատերազմը վերջ գտնէ»: Անդրանիկ իր մատնեմատանին, որ ստացած էր իր հօրմէ, կը նուիրէ Արշալոյսին: Ան կը ղրկուի [[Թիֆլիս]], ուր կը մնայ հայկական եկեղեցիի մը մէջ: Թիֆլիսի մէջ Ամերիկեան դեսպանատան կողմէ իրեն կը շնորհուի ամերիկեան ճամբորդութեան անձնաթուղթ: Արշալոյս կը հասնի ՓեթրսպուրկՓեթերսպուրկ: Այնտեղէն կը ղրկուի [[Շուէտ]] եւ ապա նաւով ճամբայ կ՛ելլէկ'ելլէ դէպի Հալիֆաքս: [[Նիւ Եորք]] կը հասնի նաւով: Նաւահանգիստէն կը տեսնէ «Ազատութեան արձանը» եւ կ՛ուրախանայկ'ուրախանայ ոչ միայն, որովհետեւ հասած է ազատութեան երկիրը, այլ նաեւ, որովհետեւ ինք պիտի կարենայ պատմել ամերիկացիներուն իր երկու տարուան տաժանակիր ճանապարհին մանրամասնութիւնները եւ հայ ժողովուրդին տառապանքը, տարագրութիւնը, սպանութիւնը եւ Ցեղասպանութիւնը:|ԲԺԻՇԿ ԿԱՐՊԻՍ ՀԱՐՊՈՅԵԱՆ}}<ref>[http://asbarez.com/arm/222132/%D5%BF%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%A2%D5%A1%D5%AD%D5%BF-%D5%B3%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%BF%D5%A1%D5%A3%D5%AB%D6%80%D5%AB-%D5%BF%D5%A7%D6%80-%D6%85%D6%80%D5%B8%D6%80%D5%A1-%D5%B4%D5%A1%D6%80%D5%BF%D5%AB%D5%AF/Տարաբախտ Ճակատագիրի Տէր Օրորա Մարտիկանեան՝ Ամերիկացիներու «Հայ Ժան Տ՛Արք»ը]</ref>