«Միջագետք» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

[[Պատկեր:Mesopotamia.PNG|350px|մինի|աջից|Միջագետք]]

 

Միջագետքի Մասիոս լեռնապարէն հիււսիս գտնուող երկրամասը մատենագրութեան մեջ կոչուած է Միջագետք Հայոց, Եփրատի եւ անոր վտակ Խաբուրի միջեւ գտնուող Միջագետքի մասը՝ Միջագետք Ասորվոց։ Միջագետքի տարածքին մէջ մ.թ.ա. IV-III հազարամեակներուն ձեւաւորուած են վաղ դասակարգային պետութիւններ, մ.թ.ա. III հազարամեակի վերջին՝ Աքքադը, Ուրը։ Մ.թ.ա. II հազարամեակի սկզբին Միջագետքի հարաւին մէջ կազմաւորուած է Բաբելոն պետութիւնը։ Հետագային Միջագետքը գտնուած է [[Ասորեստան]]ի, Նոր Բաբելոնական թագաւորութեան, [[Աքեմենեաննե]]րու, [[Ալեքսանդր Մակեդոնացու]], [[Սելեւկեաններ]]ու, Պարթեւական պետութեան կազմին մէջ։ Մ.թ. 114-117–ին նուաճած է Հռոմի կայսր Տրայանոսը։ Հուստինիանոս I–ի ժամանակ Միջագետքի զգալի մասը գտնուած է Բիւզանդիայի տիրապետութեան տակ, VII դարէն՝ Արաբական խալիֆայութեան կազմին մէջ։ X դ. Եփրատի վերին հոսանքին մէջ, անոր ձախ ափին կազմուած է բիւզանդական Միջագետքի բանակաթեմը, որուն մեջ մտած են Բարձր Հայքի, Ծոփքի արեւմտեան գաւառները, Կամախը եւ Երզնկան։ XIIդ. Միջագետքը նուաճած են սելճուկները, XIIIդ.՝ մոնկոլները, XVIդ. Սկզբին Սեֆյաններու գերիշխանութեան տակ էր, XVIIդ.– 1918–ին՝ Օսմանեան կայսրութեան կազմին մէջ։ Առաջին համաշխարհային պատերազմէն ետք Միջագետքի մեծ մասը կը գտնուի Իրաքի կազմի մեջ, մնացածը՝ Սուրիոյ եւ Թուրքիոյ։