«Արաբերէնի Այբուբեն» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
Content deleted Content added
Չ մանր-մունր oգտվելով ԱՎԲ |
Չ չտողադարձվող բացատը (։Դ Non-breaking space) փոխարինում եմ սովորականով։ oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 275.
Ձայնանիշները, գրաւոր հատուածին մէջ կ'արտայայտուին խիստ հազուադէպ՝ բառարաններուն, [[Ղուրան (արեւմտահայերէն)|Ղուրան]]ի, եւ այնպիսի հատուածներու մէջ, ուր խիստ կարեւոր է նիւթի բառացի թարգմանութիւնը։ Այդ տեսանկիւնէն ատոնք կը նմանին շարք մը լեզուներու, որոնցմէ՝ [[հայերէն]]ի շեշտին՝ գոյութիւն ունին, սակայն չեն գրուիր։ Ձայնանիշերը արաբերէնի մէջ յայտնի են որպէս «հարաքա» ({{lang-ar|حركة}}՝ շարժում) անունով, քանի որ կը շարժին բաղաձայնները։ Ատոնք են՝
[[Պատկեր:Դամմա,Ֆաթհա,Քասրա.png|200px|մինի|աջից|[[Արաբերէնի ձայնանիշեր]]. կապոյտով նշուած է տամման, կանաչով՝ ֆաթհան, շագանակագոյնով՝ քասրան]]
* <span style="font-size: 20pt">َ</span>
* <span style="font-size: 20pt">ِ</span>
* <span style="font-size: 20pt">ُ</span>
* <span style="font-size: 20pt">ْ</span>
Արաբերէնի՝ վերոնշեալ 28 հարֆերէն երեքը՝ «ալիֆ»-ը, «ուաու»-ն եւ «եա»-ն կը համարուին նաեւ «երկար» ձայնաւորներ եւ կ'արտայայտեն համապատասխանաբար ա, ու եւ ի։ Ատիկա տեղի կ'ունենայ միայն այն ժամանակ, երբ անոնց կը նախորդեն համապատասխանաբար ա, ու եւ ի [[արաբերէնի ձայնանիշեր|ձայնանիշերը]], եւ երկար ձայնաւորները ձայնանիշ չունին։
|