«Արարատեան Դաշտ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

'''Արարատեան Դաշտ''', Արարատեան գոգաւորութեան (փոս կամարաձեւ, գոգաձեւ - անգլ.՝concave) յատակն է՝ լի լճագետային, հեղեղաբերուկ նստուածքներով եւ [[Լաւա|լաւա]]ներով։ Հայկական լեռնաշխարհի ընդարձակ [[Հարթավայր (արեւմտահայերէն)|հարթավայր]]երէն մէկը՝ Միջին Արաքսեան գոգաւորութեան ամէնէն ցած մասը (բարձրութիւնը 800 - 1000 մ)։

Պէտք է ըսել եւ գրել Արարատեան դաշտ եւ ոչ թէ դաշտավայր։ Աւանդաբար դաշտավայր անունը կը տրուի այն հարթավայրերուն, որոնք [[Ծով (արեւմտահայերէն)|ծով]]ու մակարդակէն բարձր են ոչ աւելի քան 200 մեթր, ինչպիսին են [[Ամազոն (արեւմտահայերէն)|Ամազոն]]ի, արեւմտեան-սիպերական, Մերձկասպեան եւ այլ դաշտավայրերը<ref>[[Կամսար Ավետիսյան]], Ավետիսյան Ա.Ա., Հայրենագիտական էտյուդներ։ «Սովետական գրող» հրատարակչություն, Երևան, 1979</ref>։

Արարատեան դաշտը շրջապատուած է [[Արագած (արեւմտահայերէն)|Արագած]], [[Գեղամայ Լեռներ (արեւմտահայերէն)|Գեղամայ]], Արարատ եւ [[Հայկական Պար (արեւմտահայերէն)|Հայկական պար]] լեռներով։ Կ՝երկարաձգուի հիւսիս-արեւմուտքէն հարաւ-արեւելք, աւելի քան 200 քմ, լայնութիւնը 20 - 45 քմ է, տարածութիւնը՝ մօտ 6600 քմ²։ Արարատեան դաշտը միջլեռնային բնական կերտուած (tectonic) իջուածք է։ Հիմքին մէջ հնագոյն փոխակերպական կամ փոփոխելի (metamorphic) ապառաժներ եւ հնակենդանական (Paleogene epoch երկրաբանական դարաշրջան) կրաքարաաւազաքարային շերտով ծածկուած («փէյլէըճին»-«Նիոճին»)ի (անգլ.՝Paleogene-neogenini epoch - երկրաբանական դարաշրջան) աւազաքարա-կաւա-կրաւազ (անգլ.՝ marl- կրաւազ կամ կաւային հող) նստուացքներով կամ մնացուկներով (sediments residues), վերին շերտերը (մօտ 400 մ հզօրութեամբ)՝ (anthropogenic մարդկանց ձեռքով բնութեան վրայ ներգործող փոփոխութիւններ) «անթրըփէճենիք» գետալճային նստուացքներով կամ մնացուկներով։ Մակերեւոյթը հարթ է, [[Արաքս Գետ (արեւմտահայերէն)|Արաքս]]ի ձախափնեայ մասը՝ թոյլ զառիվայրով, նախալեռնային մասը՝ ալիքաւոր, աջափնեայ մասը լաւ արտայայտուած են աստիճանաձեւ բարձր դարատափերը (terraces)։