«Արեւելեան – Արեւմտեան հերձուած» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
Նոր էջ «{{Կը խմբագրեմ|Նատօնանօ}} {{ԱՀ}} '''Արեւելեան – Արեւմտեան հերձուած''', որ Մեծ հերձուած ու 1054-ի հերձուած...»:
(Տարբերութիւն չկայ)

22:57, 5 Նոյեմբեր 2016-ի տարբերակ

Կաղապար:ԱՀ

Արեւելեան – Արեւմտեան հերձուած, որ Մեծ հերձուած ու 1054-ի հերձուած ալ կը կոչուի, 11-որդ դարէ իվեր տեվող Արեւելեան Ուղղափառութեան եւ Հռոմի կաթոլիկ եկեղեցիներու բաժանումն է: [1] Պետք է որ իրարմէ զատուի Արեւելեան – Արեւմտեան հերձուած ու Արեւմտեան հերձուածը (որ ան ալ երբեմն կը կոչուի “Մեծ” հերձուած):

Արեւելեան եւ Արեւմտեան եկեղեցիներու եկեղեցական տարբերութիւնները եւ աստուածաբանական վէճերը կանխաթուեց պաշտօնական զատուումը որ տեղի ունեցաւ 1054 թուականին: [2][3][4] Երկու եկեղեցոյ միչեւ ուշագրաւ հարցերն էին Սուրբ Հոգիի աղբիւրը, Հաղորդութեան արարողութեան [lower-alpha 1] ընթացքին խմորած կամ չը խմորած հացի գործածութիւնը, Հռոմի եպիսկոպոսի (պապ) տիեզերական իրաւասութիւնը ու Կոստանդնուպոլսոյ Տիեզերական Պատրիարքութեան Ընդհանրական եկեղեցւոյ հինգ տիեզերական պատրիարքութիւններու կամ Աթոռներու մէջի տեղը: [8]

1053-ին, լուծումը սկսաւ ու վերջացաւ պաշտօնական բաժանումով: Կոստանդնուպոլսոյ Տիեզերական Պատրիարք Ա. Միքայել Քիրուլարիօս (Michael I Cerularius) հրամայեց Կոստանդնուպոլսոյ գնուող ամբողջ Լատինական եկեղեցիներու փակումը Իտալիոյ հարաւը գտնուող բոլոր եկեղեցիներուն փակուելու կամ Լատինական կերպի վերածուելու ստիպուելէ վերջ: [9][10][11] Ըստ պատմագէտ Ճ. Պ. Պիւրի (J. B. Bury), Քիրուլարիօսին հրամանի նպատակն էր կտրել որեւէ հաշտութեան մը փորձը: [11]

1054-ին, Լեո IX-ի ղրկած Պապական դեսպանը հասաւ Կոստանդնուպոլսոյ, Քիրուլարիօսի Տիեզերական Պատրիարքութեան տիտղոսը մերժելու եւ Պապական խորհուրդին Քրիստոնէութեան բարձրագոյն կանոնը ըլլալու նիւթին վրայ պնդելու համար: [2] Պապական դեսպանութեան գլխաւոր նպատաքն էր Բիւզանդական կայսրէն Նորմաններուն հարաւային Իտալիոյ արշաւանքի դէմ օգնութիւն առնել: Մէկ ուրիշ նպատակն էր անխմոր հացի գործածութեան դէմ Լեո Օխրիդցիի առաջնորդած հարձակումներու ու տարբեր արեւմտեան ծիսականներու [12] պատճարաւ տեղի ունեցած կռիւներու վրայ վիճաբանիլ որ այդ կռիւները Քիրուլարիօսը կը պաշտպաներ: Ըստ պատմագէտ Աքսէլ Պայայ (Axel Bayer), դեսպանութիւնը երկու նամակի փոխարէն ղրկուած է: Այս նամակներէն առաջինը որ Հռոմէական սրբազան կայսրի կողմէ գրուած է, օգնութիւն կը պահանջէ հասարակաց բանակ մը կազմակերպելու համար Նորմաններուն արշաւանքի դէմ: Միւս նամակը որ Քիրուլարիօսի կողմէ ղրկուած է, կը մերժէ այս խնդրանքը: [13] Քիրուլարիօսը իր մերճումի փոխարէն Դեսպանի տէրը Կարտինալ, O.S.B., Սիլվա Քանտիտացի Հիւմպրդի (Humbert of Silva Candida) կողմէ Քրիստոնէութենէ կը վտարուի: Հետեւաբար Քիրուլարիօսն ալ Քրիստոնէութենէ կը վտարէ Հիւմպրդը ու դեսպանի ամէն մէկ ուրիշ անդամը: [2] Այս դէպքը հարիւրաւոր տարիներ տեւող խնդիրներուն արաջինն է որ Մեծ հերձուածին հիմնը կը կոչուի: [14]

Ծանոթագրություններ

Աղբյուրներ

  1. «Great Schism», Oxford Dictionary of the Christian Church (article), Oxford University Press, 2005, ISBN 978-0-19-280290-3 
  2. 2,0 2,1 2,2 Cross FL, խմբգր․ (2005)։ «Great Schism (1)»։ The Oxford Dictionary of the Christian Church (article)։ New York: Oxford University Press։ ISBN 0-19-280290-9 
  3. D'Agostino, MG (2008), Il Primato della Sede di Roma in Leone IX (1049–1054). Studio dei testi latini nella controversia greco-romana nel periodo pregregoriano [The primacy of the Roman see in Leo IX (1049–54). Study of the Latin texts in the Greek-Roman controversy in the pre-Gregorian period], Cinisello Balsamo: San Paolo 
  4. Bayer, Axel (2002) (german), Spaltung der Christenheit. Das sogennante Morgenländische Schisma von 1054, Köln-Weimar-Wien 
  5. (PDF) Syndey Palatiano, Stockton, http://loki.stockton.edu/~papadema/Syndey_Palatianos.pdf [յղումը չկայ]
  6. Hergenröther, J (1869) (latin), Monumenta Graeca ad Photium eiusque historiam pertinentiam, Regensburg, pp. 62–71 
  7. Beck, Hans-Georg (1982) (german), Byzantinisches Lesebuch, München, pp. 245–47 
  8. Lembke, Martin (Spring 2010), Meetings with the World's Religions (lecture), Lund University: Centre for Theology and Religious Studies 
  9. Dragani Anthony (2007)։ Adrian Fortescue and the Eastern Christian Churches։ Gorgias։ էջ 44։ ISBN 978-1-59333345-4։ արտագրուած է՝ 23 February 2013 
  10. Bihlmeyer Karl, Tüchle Hermann (1967)։ Church History: The Middle Ages։ Newman Press։ էջ 102։ արտագրուած է՝ 23 February 2013 
  11. 11,0 11,1 Bury John Bagnell (1923)։ The Cambridge Medieval Histories 4։ Plantagenet Publishing։ էջ 267։ արտագրուած է՝ 23 February 2013 
  12. Siecienski, 2010, էջեր 113
  13. Bayer, Axel (2004) (german), Spaltung der Christenheit, Böhlau, p. 80, ISBN 978-3-41214204-9, https://books.google.com/books?id=LYD7XoGwafAC&pg=PA80 
  14. Runciman, 1955


Մէջբերման սխալ՝ <ref> tags exist for a group named "lower-alpha", but no corresponding <references group="lower-alpha"/> tag was found