Հռոմի Եկեղեցին կը պնդեր ամբողջ ուրիշ եկեղեցիներու վրայ իր հեղինակութիւնը: Բայց օրուայ պաշտօնագիրերը Պապական խորհուրդի առաջնութեան որոշ մենաշնորհպահանջքի կամ ճանաչումի մը հաստատածտեղի չեն տար:<ref name="Kling2005.p61">{{cite book|last=Kling|first=David W.|title=The Bible in History:How the Texts Have Shaped the Times|url=https://books.google.am/books?id=61g19QTJk5UC&pg=PA61|accessdate=31 October 2012|date=20 April 2005|publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-988096-6|page=61|quote=Obviously, the church at Rome, given the dual presence of the apostles Peter and Paul, claimed a special authority. In the first three centuries, church leaders and thinkers throughout the empire increasingly recognized Rome as a center of Christianity. At the same time, the literary evidence yields no clear-cut claims to, or recognition of, papal primacy.}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.orthodoxytoday.org/articles6/HopkoPope.php|title=Roman Presidency and Christian Unity in our Time|publisher=Orthodoxytoday.org|accessdate=23 February 2013}}</ref>
2-րդ դարու վերջաւորութեան, Հռովմայեցի Վիքթորը, ատենի
