«Մինաս Աւետիսեան (գեղանկարիչ)» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

| ստորագրութիւն =

}}

 

 

Մինասը ստեղծած է հայկական [[գիւղ]]աշխարհն արտացոլող համադրութիւններ, բնանկարներ, ինչպէս նաեւ՝ դիմանկարներ, նաթիւրմորթներ, որմնանկարներ։ Մինասի ստեղծագործութիւնները իւրահատուկ են իրենց գունային ուժեղ հակադրութիւններով, որոնք կ՛արտայայեն լուսաւոր, քնարական տրամադրութիւններ, երբեմն՝ [[Ողբերգութիւն|ողբերգական]] շեշտերով։ Անրադարձած է նկարչութեան բոլոր ոլորտներուն՝ գեղանկարչութիւն, գծանկարչութիւն, որմնանկարչութիւն, բեմանկարչութիւն եւն.։ Մինասի նկարները յայտնի են իրենց գունային կտրուկ հակադրութիւններով։ Յայտնի նկարներէն մի քանին կապուած են հայ ժողովուրդի անցեալին՝ յատկապես [[1915 թուական]]ի [[Հայոց Ցեղասպանութիւն|հայկական ջարդերուն]], որոնցմէ մազապուրծ եղած են նաեւ նկարիչի ծնողները։ Այդ ժամանակաշրջանին կը պատկանին 1965-67 թուականներու ստեղծուած «Ճանապարհ. Ծնողներիս Յիշողութիւնները», «Տէր-Զօրի Ճանապարհին» (1964) կտաւները։ Մինասի հասուն ստեղծագործական կեանքը տեւած է 15 տարի՝ 1960–1975 թուականներ, որուն ընթացքին նկարիչը ստեղծած է մօտ հինգ հարիւր մեծ ու փոքր կտաւ, մօտաւորապէս նոյնքան գծանկար, քսան մեծածաւալ որմնանկար, մէկ տասնեակէ աւելի պալէթային ու թատերական ձեւաւորումներ։