«Լեւոն Բաշալեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Ծնած է [[Սկիւտար]], «[[Պոլիս]]»: Յաճախած՝ [[Պէրպէրեան]] վարժարանը: Փոքր տարիքէն նուիրուած է լրագրութեան՝ գործակցելով [[Արփիար Արփիարեան]]ի եւ [[Գրիգոր Զօհրապ |Գրիգոր Զօհրապ]]ի հետ: Համիտեան հալածանքներէն խուսափելու համար անցած է [[Փարիզ]], ապա [[Լոնտոն]], ու Արփիարեաի հետ հրատարակած՝ «Նոր Կեանք» կիսամեայ թերթը: [[1920]]-ին հաստատուած է [[Փարիզ]], ուր նուիրուած է ազգային եւ խմբագրական աշխատանքներու:

Բաշալեանի գլխաւոր գործերը իր պատմուածքներն ու [[Նորավէպ|նորավէպ]]երն են՝ «Վերջին Համբոյրը», «Նոր Զգեստը», «Ձրին», «Տէրտէրին Ուխտը», «Աղաւնիները», «Ցեղին Ձայնը» եւ այլն:

[[1943]]-ին՝ Փարիզ, լոյս կը տեսնէ Բաշալեանի գեղարուեստական ստեղծագործութիւններուն առաջին հատորը՝ գրականագէտ [[Արշակ Չօպանեան|Արշակ Չօպանեան]]ի յառաջաբանով։ [[1945]]-ին՝ [[Հալէպ]], իսկ [[1965]]-ին՝ Երեւան, կը հրատարակուին անոր ստեղծագործութիւնները։