«Լեւոն Բաշալեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
նոր թարգմանություն oգտվելով ԱՎԲ
Չ մանր-մունր, փոխարինվեց: : → ։ (8)
Տող 2.
{{Արևելահայերեն|Լևոն Բաշալյան}}
 
'''Լեւոն Բաշալեան''' ([[1868]]-[[1943]] թթ․), նորավիպագիր եւ հրապարակգիր:հրապարակգիր։
 
Ծնած է [[Սկիւտար]], «[[Պոլիս]]»:։ Յաճախած՝ [[Պէրպէրեան]] վարժարանը:վարժարանը։ Փոքր տարիքէն նուիրուած է լրագրութեան՝ գործակցելով [[Արփիար Արփիարեան]]ի եւ [[Գրիգոր Զօհրապ]]ի հետ:հետ։ Համիտեան հալածանքներէն խուսափելու համար անցած է [[Փարիզ]], ապա [[Լոնտոն]], ու Արփիարեաի հետ հրատարակած՝ «Նոր Կեանք» կիսամեայ թերթը:թերթը։ [[1920]]-ին հաստատուած է [[Փարիզ]], ուր նուիրուած է ազգային եւ խմբագրական աշխատանքներու:աշխատանքներու։
 
Բաշալեանի գլխաւոր գործերը իր պատմուածքներն ու [[նորավէպ]]երն են՝ «Վերջին Համբոյրը», «Նոր Զգեստը», «Ձրին», «Տէրտէրին Ուխտը», «Աղաւնիները», «Ցեղին Ձայնը» եւ այլն:այլն։
Ունի նաեւ յուշագրութիւններ «Արմաշի Ուխտագնացութիւնը» , «Թրքահպատակի Մը Արկածները Մեծ Պատերազմի Ատեն» ([[1939]]) եւ այլն:այլն։
 
[[1943]]-ին՝ Փարիզ, լոյս կը տեսնէ Բաշալեանի գեղարուեստական ստեղծագործութիւններուն առաջին հատորը՝ գրականագէտ [[Արշակ Չօպանեան]]ի յառաջաբանով։ [[1945]]-ին՝ [[Հալէպ]], իսկ [[1965]]-ին՝ Երեւան, կը հրատարակուին անոր ստեղծագործութիւնները։