Առանց խմբագրման ամփոփման
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 10.
Հնչիւններու պատահական ամէն մէկ խումբ բառ չէ. օրինակ` ''աթոռ'' բառ է, քանի որ իմաստ ունի. բայց թոառ, ոթոա բառեր չեն, որովհետեւ իմաստ չունին:
Առանց բառի կարելի չէ
Հարուստ կը համարուի այն լեզուն, որ բազմապիսի իմաստներ արտայայտող շատ բառեր ունի:
Տող 17.
Լեզուի մէջ գործածուող բոլոր բառերը միասին բառային կազմ կամ բառապաշար կը կոչուի:
Հայերէնի բառային կազմը հարուստ է: Հազարամեակներու ընթացքին` ան հարստացած է բազմաթիւ ու բազմապիսի բառերով, որոնք կ'արտայայտեն մարդոց, անոնց կեանքին եւ բնական աշխարհի հետ կապուած զանազան գաղափարներ. օրինակ`
* Աշխատանքի ու տնտեսութեան վերաբերեալ բառեր` արտ,
* Մարդու մարմնի մասեր արտայայտող բառեր` աչք, ոտք, բազուկ
* Ընտանիքի եւ մարդու կենցաղի վերաբերեալ բառեր` տուն, ընտանիք, բնակիչ, մայր, հայր, որդի, պապ, տալ, հարս, կեսուր, կեսրայր, հագուստ, զարդ, արդուկել, սենեակ, բազմոց, գաւիթ, բակ, տնտեսութիւն եւ այլն:
[[հայերեն|Հայերէնն]] ունի մօտ 150 000 բառ:
Մարդկային կեանքի մէջ ամէն մէկ գիւտ, նոր գործիք, իր, երեւոյթ ու գաղափար անմիջապէս անուն կը ստանան: Այդ անունը, իբրեւ նոր բառ, կը մտնէ լեզուի բառապաշարին մէջ. օրինակ` մենք ունինք ''տիեզերք'' եւ ''նաւ'' բառերը, որոնցմէ վերջերս
==
* Հայոց լեզուի դասագիրք, Ս. Գ. Աբրահամեան, Բ. Յ. Վերդեան, Վ. Ա. Քոսեան, 1965, Երեւան
|