«Գէորգ Չաւուշ» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
{{Արևելահայերեն|Գևորգ Չաուշ}}
{{ԱՀ}}
'''Գէորգ Չաւուշ ''' (Բուն անունով՝ Սարհատ Ադամեան, ծածկանուն՝ Սարերու Ասլան, [[1870 թուական|1870]], Պիթլիս – [[27 Մայիս]] [[1907 թուական|1907]], [[Պիթլիս]]), հայ Ֆետայի, անդամ [[Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութիւն|ՀՅԴ]]-ի։ Ան եղած է [[Անդրանիկ Օզանեան|Անդրանիկ]]ի, [[Սերոբ Աղբիւր]]ի եւ [[Հրայր Դժոխք (արեւմտահայերէն)|Հրայր Դժոխք]]ի զինակից։
 
== Կենսագրութիւն ==
Ծնած է [[1870 թուականինթուական]]ին Սասնոյ Փսանաց գաւառի Մկթենք գիւղը։ Չաւուշի հօր անունը Արօ էր, իսկ անոր հօրեղբայրը՝ իշխան Ղզրոն էր։ Ունէր երկու եղբայր՝ Մինաս եւ Օհան։
 
Գէորգ Չաւուշը Անդրանիկի հետ Սերոբ Աղբիւրի սպաննութեան վրէժը լուծած է։ Սերոբի մահէն ետք առաջարկուած է իրեն գլխաւորել ֆետայիները, սակայն ինք համեստ ըլլալով մերժած է եւ իր տեղը զիջած է Անդրանիկին։ Չաւուշի ամենայայտնի մարտերէն մէկը եղած է Առաքելոց վանքի կռիւը, զոր կազմակերպած էր Անդրանիկը։ Գեւորգ անձամբ ղեկավարած է Իշխանաձոր գիւղի պաշտպանութիւնը։ Գեւորգը համոզուած էր, որ պէտք է դաշնակից ըլլալ քիւրտերուն հետ, այդ պատճառով ալ մեծապէս յարգուած է քիւրտերուն կողմէ։ Ատկէ անկախ Չաուշը դաժանաբար պատժած է այն քիւրտերուն, որոնք կը թալանեն հայ գիւղացիներուն ունեցուածքը։ Եղած է միակ ֆետային, որ բոլոր ֆետայական օրէնքներուն համաձայն ամուսնացած է։