«Երգիծանք» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
Content deleted Content added
Չ վերջակետների ուղղում, փոխարինվեց: կ: → կ։ (12) |
Չ փոխարինվեց: ` → ՝ (5) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 3.
'''Երգիծանք''' ([[գրականութեան]] եւ [[արուեստի]] իրականութեան գեղարուեստական արտացոլման իւրայատուկ տեսակ։ Երգիծական ստեղծագործութեան հիմքին մէջ դրուած է կոմիկականի գեղագիտական կ'ատեգորիան։
== Էութիւն ==
Երգիծանք կ՛ենթադր է կեանքի այնպիսի կողմէր, որոնք իրենց թերութիւններով հիմք կու տան ծիծաղի համար։ Երգիծանք կ՛օգտուի չափազանցման, գրոտեսկի, այլաբանութեան եւ գեղարուեստական պայմանականութեան այլ միջոցներեն։ Հասարակական-գեղազիտական բարձր իդէալի դիրքերեն այն կը դատապարտ է արատաւոր երեւոյթը։ Երգիծանքին մէջ իդէալը կ՛արտայայտուի բացասականի ժխտմամբ։ Ատով իսկ այն կը դառնա հնի եւ յետադիմականի դէմ մղուող պայքարի զէնք։ Գեղարուեստին մէջ որոշ ժանրեր, գրեթէ պարտադրաբար, կապուած են կեանքի երգիծական ընկալման հետ, օրինակ, կատակերգութիւնը, [[վոեւդիլը]], [[առակը]], [[ֆելիետոնը]], [[պամֆլետը]] գրականութեան մէջ եւ թատրոնին մէջ, [[ծաղրանկարը]],
Երգիծանքը թերեւս հանդէս գալ նաեւ միւս գրական ժանրերու ([[վէպ]], [[պատմուածք]], [[պօէմ]]): Սկզբնաւորուելով անտիկ գրականութեան մէջ, Երգիծանք համապատասխան փոփոխութիւններ կրած հասարակութեան եւ արուեստի զարգացմանը զուգընթաց։ Բացառապէս երգիծական տաղանդով օժտուած գրողներեն են [[Մոլիերը]], [[Սուիֆտը]], [[Գոգոլը]], Մալտիկով Շչեդրինը։
=== Երգիծանքը հայ գրականութեան մէջ ===
Հայ գրականութեան մէջ այդպիսի դէմքեր են [[Յակոբ Պարոնեանը]], [[Երուանդ Օտեանը]], [[Լեռ Կամսարը]]: Կերպարուեստին մէջ Երգիծանքի վարպետներից են Ու․ Տոգարթը, 0․ Դոմիեն, Տ․ Բիդաորուպը, ռուս
== Գրականութիւն ==
* Ջրբաշյան է․, Գրականության տեսություն, 4 հրտ․, Երգիծանք, [[1972]] թվականին, էջ 95-101, 133—55, 392—96։
| |||