«Էմիլ Զոլա» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

'''Էմիլ Ֆրանսուա Զոլա''' (ֆր. Emil Zola, [[2 Ապրիլ]] [[1840]], [[Փարիզ]] – [[29 Սեպտեմբեր]] [[1902]], [[Փարիզ (արեւմտահայերէն)|Փարիզ]]) ֆրանսացի գրող, հրապարակախօս, քաղաքական գործիչ:գործիչ։

Էմիլ Ֆրանսուա Զոլան եղած է 19-րդ դարու 2-րդ կէսի իրատեսութեան ամենավառ ներկայացուցիչներէն մէկը, եւ բնապաշտ շարժումին առաջնորդն ու տեսաբանը:տեսաբանը։

Ֆրանսական գրականութեամբ բայց իտալական ծագում ունեցող Զոլան, իր գրական ստեղծագործական գործունէութիւնը սկսած է իբրեւ լրագրող՝ համագործակցելով «L’evenement», «Le Figaro», «Le Rappel», «Tribune» թերթրուն հետ:հետ։ [[1867]]-ին իր վէպերը՝ «Մարսելեան Գաղտնիքներ»-ը վէպ-թերթեր էին:էին։

Զոլա յայտնի է որպէս արդիւնաբերական հասարակութեան ժամանակաշրջանին ազատամտութեան հետեւորդ:հետեւորդ։

Էմիլ Զոլայի առաջին ստեղծագործութիւնները տպագրուած են [[1800]]-ական թուականներուն «հեքեաթներ Նինոնին» (Conte à Ninon, [[1860]] ), «Կլոդի խոստովանութիւնը» (Le confession de Claude, [[1865]]), «Մահացած Կնոջ Կտակարանը»( Le vœu d'une morte,[[1866]]) «Մարսելեան Գաղտնիքները» (Les mystères de Marseille):։ «Թերեզ Ռաքեն»<ref>Թերեզ Ռաքեն։ Վէպ / Է. Զոլա; Ֆրանս. թարգմ.՝ Ա. Կոթիկեան, Ա. Եղիայեան; Խմբ.՝ Դ. Եսայեան. - Երեւան։ Հայպետհրատ, 1964.- 233 էջ։</ref> (Thérèse Raquin,[[1867]]) եւ «Ռուգոն-Մակկարներ» ( Les Rougon-Macauquarts) աւելի լուրջ վէպեր են:են։ Աւելի ուշ կը հրատարակէ «Ապրելու Բերկանքը» («La joie de vivre»,[[1884]]), «Սիրոյ Էջը» («Une page d'amour»,[[1878]]) , «Երազանք» («Լe rêve»,[[1888]]), վէպերը: վէպերը։

Քաղքենիութեան նիւթը շարունակուեցաւ նաեւ «Աբբա Մուրէի Յանցագործութիւնը» ( La faute de l’abbe Mouret, [[1875]]), «Բլասանի գրաւումը» (La conquête de Plassan 1874), « Հրէշ մարդը» (La bête humaine1890), «Կանացի Երջանկութիւն» (Au bonheur des dames, [[1883]]) «Աւար» (La curée, [[1872]]), «Փող»<ref>Փողը։ Վէպ / Է. Զոլա; Ֆրանս. թարգմ.՝ Ս. Չաղայեան; Առաջաբ.՝ Յու. Ուվարով. - Երեւան։ Հայպետհրատ, 1963. - 524 էջ։</ref> (L’argent 1891) , «Ծուղակ» (L’assomoir,1877), «Ժերմինալ» (Germinal, [[1885]]):։

Զոլայի յաջորդ շրջանի ստեղծագործական ոճը կը դառնայ գիտական:գիտական։ Զոլայի նոր մոտեցումը հիմնաորուեցաաւ «Փորձարական Վէպ» (Le roman experimental, [[1880]]) վէպին մէջ:մէջ։ Ունեցած է անաւարտ գործեր «Պտղաբերութիւն» (Fécondité,[[1899]]), «Աշխատանք» (Travail, [[1901]]), «Ճշմարտութիւն» (Vérité,[[1902]])):։ «Աւետարաններ» շարքին նախորդած է «Քաղաքներ» եռագրութիւնը «[[Լուրդ]]» (Lourdes,[[1894]]),«[[Հռոմ]]» (Rome,[[1896]]),«[[Փարիզ]]» (Paris,[[1898]]):։

Զոլան կը մահանայ 29 Սեպտեմբեր [[1890]]-ին՝ Փարիզի մէջ:մէջ։ Կ'ենթադրեն, որ ան թունաւորուած է, սակայն փաստ չկայ:չկայ։