«Ներսէս Լամբրոնացի» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն

Content deleted Content added
→‎Գրական Ժառանգութիւնը: Բաժինը լեզուական խմբագրութեան ենթարկուած է։
Տող 39.
 
== Գրական Ժառանգութիւնը ==
Ներսէս Լամբրոնացին յգած է գրական հարուստ ժառանգութիւն։ժառանգութիւն ձգած է։ Հռոմկլայի համագումար ժողովինհամաժողովին ([[1179]]) արտասանած «Ատենաբանութիւն» ճառը կը համարուի հրապարակախօսութեան լաւագոյն կոթող։կոթողներէն մէկը կը համարուի։ Ճարտասանական բարձր արուեստով եւ հրապուրիչ ոճով, հեղինակը կը քննէ քրիստոնէական բարոյականութեան կանոնները, եւ կը դատապարտէ ատոնցմէանոնցմէ շեղումները։շեղումը։ «Թուղթ առ Լեւոն արքայն» երկը հայ բանավիճային գրականութեան ընտիր նշումներէննմոյշներէն է, որմովորով Ներսէս Լամպրոնացին ջանացած է հերքել իր դէմ [[Գրիգոր Տուտեորդի (արեւմտահայերէն)|Գրիգոր ՏուտեորդուՏուտէորդի]]<nowiki/>ի եւ այլք՝ուրիշներու իրկողմէ դէմյարուցուած՝ հարուցածբիւզանդական մեղադրանքներըկողմնորոշման բիւզանդականմէջ կողմնորոշմանըլլալու մէջ։մեղադրանքները։ Որպէս երաժիշտ, Ներսէս Լամպրոնացին յօրինած է աւելի քան երկու տասնեակ շարականներու եղանակներ, գրած է ատոնցանոնց բառերըխօսքերը եւ անձամբ երգած է զանոնք։ Նշանաւոր են «Համբարձումն Տեառն» եւ «Գալուստ Հոգւոյն Սրբոյ» ներբողեանները, [[Ներսէս Շնորհալի]]ի եւ [[Պահլաւունիներ|Պահլաւունեաց]] տոհմին նուիրուած «Գովեստ ներբողական, պատմագրական բանիւ» չափածոյ երկը։
 
Մեկնութիւններէն լաւագոյնն է «Մեկութիւն խորհրդոյ պատարագին» երկը։երկը Լամբրոնացիի լաւագոյն մեկնութիւնը։ Կարեւոր են նաեւ Ներսէս Լամպրոնացիիանոր թարգմանութիւնները, յատկապէս քաղաքացիական եւ զինուորական օրէնքները։ Հեղինակի որոշ երկեր չենպահպանուած պահպանուած։չեն։
 
== Աստուածաբանական Հայեացքները ==
Տող 64.
== Գրականութիւն Ներսէս Լամբրոնացիի Եւ Անոր Գործունէութեան Մասին ==
* Յակոբ Օշական, Ներսէս Լամբրոնացի,- «Սիոն», 1947, էջ 244-246, 275-279, 306-308, 385-386։
* '''Հ. Ներսէս Ակինեան''', Ներսէս Լամբրոնացի արքեպիսկոպոս Տարսոնի. Կեանքն եւ գրական վաստակները հանդերձ ազգաբանութեամբ Պահլաւունեաց և Լամբրոնի Հեթմեանց, Վիեննա, 1956 (Ազգային Մատենադարան ՃՀԹ)։
* [[Գրիգոր Յակոբեան]], Ներսես Լամբրոնացի, Երեւան, ՀՍՍՀ ԳԱ, 1971, 375 էջ։
* [[Գառնիկ Անանեան]], Ներսես Լամբրոնացին հրապարակախօս, Անթիլիաս, 1995։